KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Niedziela, 28 kwietnia, 2024   I   08:51:36 AM EST   I   Bogny, Walerii, Witalisa
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Józef Brandt. Dziennik Polonijny w Orońsku

Ewa Michałowska-Walkiewicz
05 września, 2023

Józef Brandt. Dziennik Polonijny w Orońsku

Jóżef Brandt, pieczętujący się herbem Przysługa, przyszedł na świat dnia 11 lutego 1841 roku w Szczebrzeszynie. Zmarł on natomiast dnia 12 czerwca 1915 roku w Radomiu. Był to polski malarz, batalista, przedstawiciel szkoły monachijskiej.

Pochodzenie

Pochodził on z bardzo zamożnej rodziny warszawskich lekarzy. Józef był synem Jana  oraz jego żony Anny Krystyny Marianny z domu Lessel. Jego dziadek ze strony ojca Franciszek Brandt, był profesorem medycyny pracującym na Uniwersytecie Warszawskim. Jego dziadkiem od strony matki był znany architekt, który nazywał się Fryderyk Albert Lessel. Gdy Józef Brandt miał 5 lat zmarł jego ojciec, w związku z czym razem z matką zamieszkali u rodziny w majątku o nazwie Grzmiące, znajdującym się w okolicy Radomia.

W Instytucie Szlacheckim

Józef ukończył gimnazjum w Instytucie Szlacheckim w roku 1858, a już w roku 1859 podjął studia w Paryżu, przygotowujące go do zawodu inżyniera. W Paryżu poznał Juliusza Kossaka, który namówił go do podjęcia kariery artystycznej. Przez kilka miesięcy Józef Brandt uczył się w pracowni Cognieta, Rodakowskiego i korzystał z rad Kossaka. Gdy powrócił do Warszawy w roku 1861, zadebiutował swoimi pracami w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

W Monachium

W 1862 Józef Brandt wyjechał na studia do Monachium, gdzie kształcił się w pracowni Aleksandra Strahubera. Największy wpływ na jego malarski talent, miała jego praca od maja 1863 roku w prywatnym atelier wybitnego niemieckiego batalisty Franza Adama.

Na stałe w Monachium

W 1870 roku z powodu popularności wśród niemieckiej krytyki i kolekcjonerów sztuki, zamieszkał on na stałe w Monachium, gdzie otworzył tam swoją pracownię. Od 1875 roku prowadził Brandt prywatną szkołę malarską, stając się przywódcą tzw. monachijskiej szkoły malarstwa polskiego. Tworzył on głównie obrazy rodzajowo-batalistyczne i historyczne, najczęściej o tematyce związanej z walkami kozackimi i tatarskimi. Twórczość Józefa Brandta, cechuje literackie ujęcie tematu, realizm szczegółów, a przede wszystkim mistrzowskie ukazanie ruchu na obrazie. W roku 1875, powołano Józefa Brandta na członka Berlińskiej Akademii Sztuki.

Życie prywatne

W roku 1877 ożenił się on z Heleną z Woyciechowskich Pruszakową, właścicielką wsi Orońsko. Tam małżeństwo spędzało zawsze letnie wakacje. Dziś w dawnym domu Brandtów, znajduje się Centrum Rzeźby Polskiej. Redakcja „Dziennika Polonijnego”, wybrała się na wycieczkę do Orońska, celem zwiedzenia siedziby letniej wielkiego polskiego malarza.

Galeria