Stanisław Murzynowski

Urodził się on we wsi Suszyce, należącej do ziemi Dobrzyńskiej. Ponieważ ziemia ta w trzynastym wieku, była nieprawnie zagarnięta przez krzyżaków, haniebnie podpierających się fałszywą religią, Murzynowski za wszelką cenę, chciał, aby greckie tłumaczenie Pisma Świętego, było skrzętnie przełożone na język polski, by dotarło ono do każdego jego rodaka.
Będąc stypendystą księcia Albrechta Hohenzollerna, w 1542 roku ukończył gimnazjum partykularne w Królewcu. Gimnazjum to było zalążkiem, powołanego dwa lata później uniwersytetu w tym mieście. Młody Murzynowski, pragnąc poszerzyć swoje horyzonty myślowe, podjął studia na uniwersytecie w Wittenberdze. Tam też poznał on Marcina Lutra, co spowodowało, że przeszedł on na luteranizm.

Kontynuując studia we Włoszech, głosił on tam Ewangelię, już tak jak to przedstawia prawdziwa interpretacja biblijna. Po powrocie do ojczyzny, z powyższego powodu, popadł on w konflikt z kościołem katolickim. Dnia 28 października 1549 roku, Stanisław Murzynowski napisał list z prośbą o pomoc do swojego protektora, księcia Albrechta. Na jego zaproszenie wraca on do Królewca i zostaje stypendystą Hohenzollerna, który powierza mu zadanie przetłumaczenia Nowego Testamentu na język polski.

Tym sposobem, spełnia się najskrytsze i największe marzenie Murzynowskiego. Rozpoczyna on zatem, żmudne prace nad tłumaczeniem tekstu czterech ewangelii na język polski. Dwa lata później, w królewieckiej drukarni Jana Seklucjana, wydał on, dedykowaną królowi Zygmuntowi Augustowi, pierwszy przekład tego świętego tekstu. Wtedy też, napisał on prekursorską pracę o zasadach ortografii języka polskiego, zatytułowaną  „Ortografija polska”.

Stworzone przez niego zasady ortograficzne, stały się później wzorem dla szesnastowiecznej polszczyzny. Napisał też „Historię żałosną”, opisującą dzieje Franciszka Spiery, adwokata z Padwy, który przeszedł na luteranizm i z tego powodu popadł on w konflikt z kościołem katolickim. A dzięki niemu, wielu ludzi, usłyszało po raz pierwszy prawdziwość prawa Bożego.



EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ