KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Poniedziałek, 25 listopada, 2024   I   12:46:50 AM EST   I   Elżbiety, Katarzyny, Klemensa
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Władysław Długosz - patriotyzm i miłość do Kamili

Ewa Michałowska-Walkiewicz
11 stycznia, 2023

Władysław Długosz - patriotyzm i miłość do Kamili

Władysław Długosz, przyszedł na świat dnia 24 lipca 1864 roku w Krakowie. Zmarł on w dniu 24 czerwca 1937 roku, również w Krakowie. Był senatorem w II RP i posłem na sejm krajowy, był on także wieloletnim prezesem Krajowego Towarzystwa Naftowego.

Nauka

Po ukończeniu 6 klas Szkoły Realnej w Krakowie, Władysław odbył studia techniczne w czeskiej Pradze. W roku 1887, Długosz przyjechał do miejscowości Siary, będąc zmotywowany licznymi historiami o wielkich majątkach powstających dzięki rozwijającemu się tutaj przemysłowi naftowemu.

Zakochany w Kamili

Ówczesnym posiadaczem Siar byli Dembowscy, którzy mieli piękną córkę Kamilę. Nie pozwali oni na ślub Kamili z biednym wówczas Władysławem, zabiegającym o jej względy. Zakochany w Kamili Dembowskiej młody Władysław, nie odpuszczał jeśli chodzi o związek z piękną panną. Ojciec wybranki Długosza Władysław Dembowski, był nieprzychylny przyszłemu zięciowi, widząc w nim groźnego konkurenta naftowego. Gdy wszystko wydawało się zaprzepaszczone, w 1893 roku Długosz zatrudnił się w firmie Bergheim i MacGarvey i wyruszył do pracy, jako kierownik kopalni do Borysławia. Długosz chciał tam zbić fortunę, która by mu ułatwiła drogę do mariażu z Kamilą. Los sprzyjał Długoszowi, bo będąc już osobą bogatą wrócił do Siar prosząc o rękę swojej wybranki. A warto jest w tym miejscu dodać, że był on już absolwentem studiów technicznych w Pradze.

Już razem

Gdy wrócił do Siar jako majętny i wykształcony człowiek, Dembowski nie mógł mu odmówić małżeństwa z córką. Razem z Kamilą Władysław umiłował Ojczyznę, dla której to kupował broń, a także finansował też wojskowe szkolenia dla młodych Polaków, chcących walczyć o jej niepodległość. Zawsze Władysław zwracał się do swojej ukochanej tymi słowy… „Chcę wiedzieć, czy mogę mieć w Tobie tę gwiazdkę przewodnią, zachętę do dalszej pracy, jako cel mego życia”. Władysław Długosz przybywszy do Siar w roku 1887 za wszelką cenę chciał odnaleźć w tym miejscu ropę. Los okazał się dla niego okrutny, ponieważ w roku 1890 stracił cały swój majątek na prace wiertnicze, które nie przyniosły mu żądanego skutku. Ale żona zawsze dodawała mu otuchy. Z biegiem czasu udało się Długoszowi znaleźć w Siarach pokłady ropy.

Rodzina Władysława

W rok po ślubie Kamili i Władysława, na świat przyszła ich córka Maria. W 1899 roku, przyszedł na świat pierwszy syn Długoszów, Tadeusz. Od początku był on przygotowywany do pracy jako przedsiębiorca naftowy. Jeździł z ojcem do Wiednia i Borysławia. Uczył się od niego zarządzania majątkiem w Siarach. Najmłodszym synem Długosza był Jan, urodzony 17 stycznia 1901 roku.

Najważniejsza była dla niego Ojczyzna

Z polityką Władysław Długosz związał się w 1908 roku, kiedy to wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 1911-1913 piastował urząd ministra rolnictwa w Wydziale Krajowym we Lwowie. Był on nawet posłem do Rady Państwa w Wiedniu, ds. Galicji. W parlamencie, w ramach Sejmowego Koła Polskiego, współpracował on z Juliuszem Leo, Wincentym Witosem, Zygmuntem Lasockim oraz Włodzimierzem Tetmajerem. W dniu 16 sierpnia 1914 roku, Koło Polskie przekształciło się w Naczelny Komitet Narodowy, który jednoczył wszystkie ugrupowania opowiadające się za walką z Rosją. Na jego czele stanął burmistrz Krakowa Juliusz Leo, a jego zastępcą został Władysław Długosz.

Komitet Wojskowy

To dzięki Długoszowi dnia 26 sierpnia 1914 roku, w Gorlicach utworzono Powiatowy Komitet Narodowy z Komitetem Wojskowym, który przeprowadził werbunek i wstępne szkolenie ochotników do powstających Legionów Polskich.
Dzięki finansowemu wsparciu Władysława Długosza, udało się sprawnie przeprowadzić to przedsięwzięcie.

Rok 1918

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Władysław Długosz był aktywny politycznie do 1926 roku. Piastował godność senatora z listy PSL Piast. Po przewrocie majowym w 1926 roku, porzucił politykę i zaangażował się w pracę nafciarza.