Eugeniusz Kucharski - polonista

Edukacja

W roku 1901, Kucharski ukończył C.K. Gimnazjum Arcyksieżniczki Elżbiety w Samborze. Następnie odbył roczną służbę wojskową, po której kontynuował studia filologiczne na uniwersytecie lwowskim.

Polonista

W latach 1908-1914, Eugeniusz Kucharski był nauczycielem języka polskiego i francuskiego w szkołach średnich. W roku 1909, obronił na Uniwersytecie Jana Kazimierza doktorat na temat „Romantyzm w komediach hrabiego Aleksandra Fredry”.

Okres I wojny światowej

W czasie wielkiej wojny, Eugeniusz Kucharski był oficerem w armii austriackiej, walczył w Przemyślu oblegając tamtejszą twierdzę. Od 1915 do 1917 przebywał w rosyjskiej niewoli w Orenburgu. Po uwolnieniu z niewoli, właśnie tam założył on polskie gimnazjum. W 1918 wrócił do Lwowa i do 1927 był nauczycielem szkół średnich. Był on także nauczycielem języka francuskiego, również na poziomie szkół średnich. W roku 1928 Kucharski otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, obejmując po Janie Kasprowiczu Katedrę Literatury Porównawczej na UJK.

1939-45

W czasie II wojny światowej, brał udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. W latach 1940-1941, a także 1944-1946 kierował on Katedrą Literatury Polskiej na Uniwersytecie Iwana Franki. W 1946 roku został został zmuszony do opuszczenia Lwowa, zatem Kucharski zamieszkał w Toruniu. Tam pracował w Katedrze Literatury, do 1952 roku.