Franciszek Walewski - AKowiec ze Skarżyska-Kamiennej

Armia Krajowa

Armia Krajowa lub inaczej mówiąc Siły Zbrojne w kraju, to nic innego jak Polski Związek Powstańczy, pozostający w konspiracji. Powstał on w okresie II wojny światowej z przemianowania Związku Walki Zbrojnej rozkazem Naczelnego Wodza generała broni Władysława Sikorskiego, w dniu 14 lutego 1942 roku. AK działała na terytorium okupowanej RP.

Rodzina

Franciszek Walewski, był synem Jana i Czesławy z domu Pająk. Ukończył on Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrwi Mazowieckiej. Został następnie promowany na stopień podporucznika ze starszeństwem w dniu 15 października 1935 roku. Po otrzymaniu promocji, otrzymał służbę w 14 Pułku Piechoty we Włocławku.

Rok 1939

Do stopnia porucznika, został awansowany dnia 19 marca 1939 roku. Na dzień 23 marca 1939 roku pełnił on funkcję dowódcy plutonu w 2 kompanii ckm 14 Pułku Piechoty, które to stanowisko zajmował do momentu ogłoszenia mobilizacji w roku 1939.

Wojna obronna

Wraz z włocławskim pułkiem, Walewski wziął udział w walkach toczonych na obszarze korytarza pomorskiego w bitwie nad Bzurą, będąc pod rozkazami generała Kutrzeby. Tam też został ciężko ranny w dniu 18 września 1939 roku, w lesie Budy Stare. Uniknął on niewoli i działał w konspiracji, początkowo w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w konspiracyjnej Armii Krajowej.

„Stryjek”

Używał on pseudonimu „Stryjek”. Od dnia 15 sierpnia 1940 roku, zajmował stanowisko szefa wyszkolenia i zastępcy komendanta Rejonu Skarżysko- Kamienna w Obwodzie ZWZ Kielce. Od wiosny 1942 roku, pełnił on funkcję zastępcy komendanta Podobwodu AK Skarżysko- Kamienna oraz Podobwodu Iłża. Podczas jednej akcji sabotażowej, Franciszek Walewski został ranny dnia 26 marca 1943 roku w Skarżysku-Kamiennej. Będąc członkiem AK, brał udział w wielu akcjach sabotażowych w regionie Skarżyska-Kamiennej, działając na szkodę niemieckiego wroga.

Po wojnie zamieszkał we Włocławku i pracował jako leśniczy.