Teodora Jadwiga Lebenthal - Dora

Rodzina

Była córką Jakuba i Cecylii z Goldsztenów. Poetę, młoda Teodora poznała w 1917 roku na wakacjach w Iłży. Była ona tam podczas odpoczynku po trudnej sprawie rozwodowej. Natomiast Leśmian został tam zaproszony przez ich wspólną znajomą Celinę Sunderland. Z inspiracji tą miłością, powstał erotyk poety, noszący tytuł „W malinowym chruśniaku”. Dla Bolesława Leśmiana, Dora przeszła na katolicyzm, lecz niestety nigdy się nie pobrali.

Problemy finansowe

Gdy zaistniały problemy finansowe Leśmiana, aby ratować ukochanego, Dora sprzedała swoje warszawskie mieszkanie znajdujące się przy ulicy Marszałkowskiej. Mieszkanie to nabyto z całym wyposażeniem meblowym, a także wraz z wyposażeniem gabinetu lekarskiego. Aby sama posiadać jakieś dochody, Dora podjęła pracę za niewielką pensję w szpitalu św. Łazarza. Była z miłością swojego życia do końca, a nawet podczas pogrzebu nie pozwoliła jego rodzinie wsiąść do karawanu, jechała z nim tylko ona.

Uciekając przed niemiecką pacyfikacją

W 1940 roku, opuściła Warszawę i wyjechała do Iłży wraz z przyjaciółką Celiną. Tak zadecydowała, aby nie trafić do warszawskiego getta. Wynajęła pokój u nauczycielki, pani Józefy Waysowej. Otrzymała pracę w tutejszym szpitalu św. Ducha, gdzie lecząc najbiedniejszych zaraziła się tyfusem. Szybko zmarła, gdyż podczas wojny utrudniony był dostęp do odpowiednich medykamentów. Została pochowana na cmentarzu w Iłży.