Faustyn Gryliński - dowódca w powstaniu styczniowym

Pochodził z Galicji

Nie posiadamy wielu informacji o tym polskim bohaterze, ale wiemy, że pochodził on z Galicji i ukończył Polską Szkołę Wojskową we Włoszech. Tam też nabył on umięjtność sztuki wojennej, ponieważ walczył pod rozkazami Giuseppe Garibaldiego.

Gdy sformował oddział

Major Faustyn Gryliński sformowawszy dodatkowy oddział powstańczy, którym dowodził, brał udział w walkach w ówczesnym województwie sandomierskim oraz w regionie Brodów i świętokrzyskich Krynek. Jego oddział, głównie składał się z ochotników z powiatu opatowskiego. Faustyn Gryliński, konsekwentnie odmawiał przejścia pod rozkazy Dionizego Czachowskiego, by zjednoczyć siły bojowe powstańców. Dopiero po namowie innych dowódców powstania, Gryliński zgodził się przybyć na wyznaczony przez Dionizego Czachowskiego punkt zborny.

W lasach iłżeckich

Na początku kwietnia 1863 roku, Gryliński przybył wraz z oddziałem do lasów iłżeckich, by otrzymawszy od Czachowskiego awans na naczelnika powstania w regionie Brodów i Sandomierza, ruszyć na siły rosyjskie z całą swoją zbrojną ekipą. Oddział jego liczył wówczas 240 strzelców, 150 kosynierów i 60 koni jazdy.

Gdy odłączył się....

Po bitwie pod Grabowcem, rozegranej w dniu 16 kwietnia 1863 roku, Gryliński odłączył się od Dionizego Czachowskiego pod Brodami, udał się pod Wąchock. Chciał on bowiem odwiedzić córkę zawiadowcy rządowych hut żelaza. Dnia 18 kwietnia 1863 roku, na słabo zabezpieczony obóz Grylińskiego uderzyła wówczas kolumna wojsk rosyjskich pod dowództwem majora Klewcowa i całkowicie go rozbiła. Z jego oddziału zostało jedynie 80 rannych powstańców. W dniu 20 października 1863 roku, Graliński brał udział w bitwie pod Oksą, będąc pod rozkazami Zygmunta Chmieleńskiego. gdzie został ciężko ranny. Po tej bitwie awansował na stopień pułkownika. Aby uniknąć restrykcji ze strony Rosjan, po zakończonym powstaniu wyemigrował do Egiptu. Tutaj zmarł z niewyjaśnionych przyczyn w 1866 roku w wieku 36 lat.