Zygmunt Bohdanowski, posługujący się nazwiskiem Zygmunt Bończa, przyszedł na świat dnia 30 października 1893 roku w Dyneburgu na Łotwie. Zmarł on natomiast w dniu 11 października 1943 roku w KL Auschwitz. Był on majorem artylerii Wojska Polskiego.
Pochodzenie i rodzina
Zygmunt Bohdanowski był synem Stanisława, który był wyższym oficerem armii rosyjskiej, poległym w czasie wojny rosyjsko-japońskiej w roku 1905. Jego matką była Zofia z domu Sztark. Uczył się Zygmunt w Kijowie od 1905 roku, w Korpusie Kadetów, w którym w roku 1912 otrzymał świadectwo dojrzałości.
Studia w Rydze
Z biegiem czasu, studiował on na Wydziale Budowy Maszyn na Politechnice w Rydze. Tutaj też należał do Korporacji Akademickiej Welecja. Służył w armii rosyjskiej od września 1916 roku, sukcesywnie awansując do stopnia chorążego. Od października 1917 roku, był on oficerem 1, a później 3 Brygady Artylerii I Korpusu Polskiego na Wschodzie. Dostawał się dwa razy do niewoli radzieckiej, ale dwukrotnie zdołał z niej zbiec. W lipcu 1918 roku, został zdemobilizowany i wkrótce powrócił do kraju. W Wojsku Polskim służył od listopada 1918 roku, początkowo w 8 Pułku Artylerii Polowej.
Okres międzywojnia
W miesiącach kwiecień – październik 1923 roku, służył Bohdanowski w Szkole Strzelań Artylerii w Toruniu, gdzie ukończył kurs dowódców dywizjonów. Od czerwca 1924 roku, pełnił obowiązki kwatermistrza w 12 dywizjonie konnym. Przeniesiony on został w listopadzie 1927 roku, do 9 Pułku Artylerii Polowej, w którym był dowódcą dywizjonu i pełnił obowiązki dowódcy pułku.
Wojna obronna
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, był on szefem sztabu Grupy generała Wacława Przeździeckiego. Od października 1939 roku, Zygmunt Bohdanowski był w warszawskiej konspiracji, gdzie działał w Tajnej Armii Polskiej, od chwili przystąpienia do TAP, był konspiracyjnym dowódcą II batalionu (Warszawa–Śródmieście). Od marca 1940 roku, działał jako komendant Okręgu Warszawa–Miasto TAP pod pseudonimem „Bohdan”. W styczniu roku 1941 po utworzeniu Konfederacji Zbrojnej, pozostał komendantem Okręgu Warszawa–Miasto.
Na rogu ulicy Marszałkowskiej
W dniu 9 września 1941 roku, został on aresztowany na rogu ul. Marszałkowskiej i Koszykowej i początkowo był osadzony na Pawiaku. Pracował tam w tzw. dużych warsztatach. W dniu 17 kwietnia 1942 roku, został on wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie włączył się do działalności konspiracyjnej. utworzonej przez Witolda Pileckiego. Na Pawiaku i w Oświęcimiu występował pod nazwiskiem Zygmunt Bończa. W dniu 11 października 1943 roku, został rozstrzelany pod ścianą śmierci bloku X KL Auschwitz.
KATALOG FIRM W INTERNECIE
