KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Piątek, 29 marca, 2024   I   11:03:52 AM EST   I   Marka, Wiktoryny, Zenona
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Antoni Korwin Kossakowski - polski poeta doby oświeceniowej

Ewa Michałowska-Walkiewicz
12 października, 2020

Antoni Kossakowski, urodził się w dniu 12 października 1718 roku w Bielawiczach na Żmudzi. Zmarł on natomiast dnia 29 grudnia 1786 roku w Warszawie. Był to poeta polski, tłumacz i polemista religijny, a przede wszystkim pracownik gabinetu Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Pochodzenie

Urodził się we wsi Bielawicze na Żmudzi, jako syn Remigiana, chorążego husarii i Jadwigi Kamińskiej. Jako dziecko stracił oboje rodziców. Wtedy też zaopiekował się nim i jego braćmi Dominik Kossakowski stolnik kowieński, kuzyn jego ojca.

W młodym wieku, Antoni umieszczony został w kancelarii króla Stanisława Leszczyńskiego. Jednak funkcji tej długo nie pełnił. Wyjechał on z czasem na 24 lata za granicę, gdzie prowadził życie awanturnicze, imając się rozmaitych zajęć. Według własnych wspomnień był on m.in. guwernerem w Moskwie, starszym sekty „bohomolców" na Wołoszczyźnie, mnichem w klasztorze na górze Athos, a nawet władcą jednej z greckich wysp, gdzie panował jako „Moliwda I“.

Powrót do Polski

Również jako Moliwda prowadził po powrocie do Polski wszelkie dysputy teologiczne z talmudystami. A nawet wydał on książkę poświęconą tej tematyce. Zyskał tym uznanie arcybiskupa lwowskiego Władysława Łubieńskiego, który zabrał go ze sobą po przejściu na arcybiskupstwo gnieźnieńskie i prymasostwo, powierzając mu funkcję marszałka dworu. Był on członkiem konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego. W latach 1764-65 Kossakowski był majorem wojsk królewskich. W połowie lat 60. XVIII wieku, przeżył on wielki zawód miłosny i postanowił wstąpić do klasztoru kamedułów na warszawskich Bielanach, jednocześnie sprzedając wszystkie swoje dobra materialne. Z klasztoru został wyciągnięty staraniami rodziny, zwłaszcza księdza Józefa Kossakowskiego, przyszłego biskupa inflanckiego. W dniu 7 kwietnia 1767 roku, został mianowany sekretarzem gabinetu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.