Wilhelm Andrzej Lawicz vel Liszka - obrońca Mławy w 1939 roku

Uczestnik walk o niepodległość

Wilhelm Liszka- Lawicz, był uczestnikiem walk o niepodległość Polski w obu wojnach światowych oraz w wojnie z bolszewikami. Po złożeniu matury rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie studiów, prężnie działał w Drużynach Strzeleckich.

Pierwsza wojna światowa

W czasie I wojny światowej, pełnił służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był oficerem 2 Pułku Piechoty, którym dowodził do dnia 17 kwietnia 1915 roku. Do maja 1918 roku, dowodził Batalionem Polskim w Rosji. Później do grudnia 1918 roku, dowodził kompanią i szkołą oficerską w 4 Dywizji Strzelców Polskich w Kubaniu.

Lata dwudzieste ubiegłego stulecia

W latach 1921–1922, Wilhelm Liszka- Lawicz był słuchaczem Kursu Doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W październiku roku 1922, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do Dowództwa 16 Dywizji Piechoty w Grudziądzu. W listopadzie 1929 roku, wyznaczony został na stanowisko szefa Wydziału Wojskowego w Ministerstwie Komunikacji. W trzeciej dekadzie marca 1939 roku, dowodzona przez niego dywizja została przetransportowana do rejonu operacyjnego Armii Modlin. Dywizją dowodził w bitwie pod Mławą, a następnie w obronie Warszawy.

Początek drugiej wojny światowej

Od października roku 1939 do kwietnia 1945, Lawicz przebywał w niemieckiej niewoli. Był jeńcem Oflagu Murnan. Po uwolnieniu z niewoli, przyjęty on został do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech. Po przeniesieniu korpusu do Anglii, zamieszkał w Londynie.

Dnia 1 września 1985 roku, wprowadzono do obiegu znaczek o nominale 10 zł prezentujący portret płk dypl. Andrzeja Liszki-Lawicza i obronę Mławy.