Konstanty Parczewski - przywódca powstania listopadowego

Pochodzenie

Urodził się w Czerwonym Dworze koło Niemenczyna, był synem ziemianina Ignacego i Salomei z Dziewońskich. W domu otrzymał początkowe wykształcenie, obejmujące muzykę (grę na skrzypcach), matematykę i historię. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim, zaliczony przez Ignacego Domeykę, do grona Filaretów Osiadł w Czerwonym Dworze i poświęcił się gospodarowaniu majątkiem. Był zwolennikiem oczynszowania swoich włościan.

Rok 1830

Po wybuchu powstania w roku 1830 Parczewski, zorganizował oddział partyzancki, którego liczebność wynosiła około 1000 osób. Prowadził wojnę podjazdową, a przede wszystkim starał się kontrolować przeprawy na Wilii i Żejmianie. W oddziałach partyzanckich Konstantego Parczewskiego przez pewien okres, walczyła Emilia Plater. Po załamaniu się powstania na Litwie, Parczewski przekroczył granicę pruską i przez Niemcy udał się do Francji. Jego majątek został skonfiskowany przez władze rosyjskie.

Lata na emigracji

Osiadł on w Paryżu, gdzie znajdował się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Utrzymywał się z gry na skrzypcach, grając w murach Opery Włoskiej w Paryżu. W latach 1851–1854 był to członek Towarzystwa Literackiego w Paryżu., prawdopodobnie należał on także do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Pozostawał w bliskich stosunkach z Adamem Mickiewiczem. Był jednym z uczestników wieczoru u Eustachego Januszkiewicza, gdzie doszło do konfrontacji poetyckiej Słowackiego z Mickiewiczem. Pod koniec życia przeniósł się do Auxerre.