Kraśnik - Miasto Ludwika Węgierskiego

Zatem od tego momentu, Kraśnik nazywany był twardym miastem, lub kamienną warownią. W 1377 roku, król Ludwik Węgierski potwierdził pisemnie posiadanie tegoż miasta i nadał wówczas Kraśnikowi prawo niemieckie, w miejsce obowiązującego prawa polskiego. W 1403 roku, istniał tu kościół parafialny pod wezwaniem świętego Pawła, w którym gorący polscy patrioci modlili się do Boga, o pomoc w wypędzeniu z naszego kraju zakonu krzyżackiego, siejącego postrach i ogólne zniszczenie.

Tuż przed bitwą grunwaldzką w roku 1410, Kraśnik jako posag Anny z Goraja, przechodzi w posiadanie rodu Tęczyńskich. To oni doprowadzili je do totalnego rozkwitu. Od czternastego stulecia, miasto otoczone było wałami. Na ich miejscu, w roku 1465 z inicjatywy Jana Tęczyńskiego, powstały ceglano-kamienne mury obronne z dwiema bramami: Lubelską i Sandomierską. Dodatkowymi punktami zbrojnego oporu miasta, był kościół otoczony wysokim murem i zamek. Ten ostatni powstał już w XIV wieku, na północny zachód od miasta, na górze otoczonej mokradłami. Była to czworoboczna budowla z kamienia i drewna. Na jego dziedzińcu stała Kaplica Matki Bożej Loretańskiej, która słynęła z wielkich łask i błogosławieństw. Już w 1646 roku, zamek chylił się ku upadkowi, a podczas potopu szwedzkiego został on całkowicie zniszczony.

Od 1558 roku, pełnoprawnymi właścicielami miasta, byli książęta Olelkowicze-Słuccy, a później sami bracia Radziwiłłowie. W 1604 roku, miasto to kupuje hetman wielki koronny Jan Zamoyski, włączając je do Ordynacji Zamojskiej, co jeszcze bardziej podniosło znaczenie Kraśnika. W osiemnastym i dziewiętnastym wieku, miasto to wielokrotnie niszczyły pożary, z których największy wzniecili Szwedzi w 1657 roku. Wówczas, spłonęła większa część miejskich zabudowań oraz najpiękniejsza budowla jaką był ratusz. W latach 1914 i 1915, w okolicach miasta miały miejsce ciężkie walki austriacko-rosyjskie, potocznie zwane bitwą pod Kraśnikiem. Dla poprawy zaopatrzenia frontu, Rosjanie zbudowali tu linię kolejową Lublin - Rozwadów, którą oddano do użytku w dniu 31 grudnia 1914 roku. Linia ta zwana jest linią sylwestrową, lub końcową. Tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, w ramach tworzenia Centralnego Okręgu Przemysłowego, na północ od miasta w lesie Budzyń, wzniesiono zakład zbrojeniowy.

Miał on wytwarzać amunicję artyleryjską, natomiast ruszyła jedynie produkcja zapalników. Zakład ten wkrótce przejęli Niemcy, którzy produkowali tu części do samolotu Heinkel. W 1942 roku, utworzono w Budzyniu niemiecki obóz koncentracyjny, który zabrał życie tysiącom Polaków. Do chwili obecnej, miasto stanowi piękną wizytówkę, która swoją urokliwością ściąga niejednego turystę. Okolice Kraśnika, również są wyjątkowe i piękne, a należy do nich miasteczko Pułankowice, z pięknym zajazdem Marta, wyposażonym w stylowe, dawne meble, rozbudzające zmysły i wyobraźnię nie tylko tubylców.


Ewa Michałowska Walkiewicz