Tekla Teresa Łubieńska - poetka i tłumaczka

Pochodzenie
Urodziła się w rodzinie Franciszka Bielińskiego, starosty czerskiego (późniejszego pisarza wielkiego koronnego) i Krystyny Justyny Sanguszkówny, która była córką Karola Pawła Sanguszki. W wieku 11 lat, a był to rok (1778), Tekla straciła matkę i zamieszkała u babki, która hołdowała francuskiemu wychowaniu panienek z dobrego domu. Babka Tekli Barbara Sanguszkowa, była wdową po marszałku wielkim litewskim. Początkowo Tekla wraz babką mieszkała na Litwie, następnie w Warszawie i Poddębicach, będących wówczas letnią rezydencją rodu Sanguszków. W dniu 6 listopada 1782 roku, w kościele pw. św. Katarzyny w Poddębicach Tekla Teresa poślubiła Feliksa Łubieńskiego, starostę nakielskiego i zamieszkała w powiecie kaliskim, w Szczytnikach w majątku męża.

Względy polityczne
Podczas konfederacji targowickiej, Tekla wyjechała wraz z dziećmi do Pragi. Po powrocie do kraju osiadła z rodziną w nowym majątku męża, w podkrakowskiej Zagości. Poświęcała się wówczas całkowicie życiu rodzinnemu, a pamiętać należy iż  była matką 10 dzieci. Zmarła nagle w wieku 43 lat, w dniu 15 sierpnia 1810 roku w Krakowie.

Zapisała się w naszej historii
Była to dramatopisarka, poetka i tłumaczka. W okresie Sejmu Czteroletniego pisała wierszyki patriotyczne. Początkowo zajmowała się pisaniem przede wszystkim lekkich komedyjek, dla młodzieży i dzieci. Była też autorką dramatów historycznych: takich jak Wanda, królowa polska, Karol Wielki i Witykind. Tłumaczyła też dzieła takich autorów jak Jean Baptista oraz Wolter.