Wojciech Maksymilian Adamski - lekarz i botanik

Młodość Wojciecha
Urodził się on w rodzinie mieszczańskiej Konrada i Agaty z domu Cichowicz. W domu swojego stryja ks. Mikołaja proboszcza w Łubowie koło Gniezna, Wojciech pobierał początkowe nauki, a od roku 1811 uczęszczał do gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie w roku 1817 zdał maturę. W roku 1818 po ukończeniu szkoły, Wojciech poszedł na studia w Poznaniu, gdzie początkowo studiował filozofię. Następnie w latach 1819–1923 studiował medycynę na Uniwersytecie w Wiedniu. Następnie przeprowadził się on do Wrocławia, gdzie od roku 1824 kontynuował studia medyczne, pod kierunkiem profesorów: Jana Ewangelisty Purkynego, a także Ludolpha Treviranusa.

Już jako lekarz
W roku 1825 Adamski, uzyskał tytuł doktora medycyny i chirurgii po przedstawieniu rozprawy zatytułowanej „Dissertalio inauguralis sistens prodromum historiae rei herbariae in Polonia, a suis initiis usąue ad nostra tempera”. Od roku 1826, pracował jako lekarz w Kościanie Wielkopolskiej. W roku 1826 z największym autorytetem lekarskim owych czasów, internistą Christophem Hufelandem, Wojciech Adamski nawiązał w Berlinie osobisty kontakt. Przyjaźnił się również ze swoim kolegą szkolnym Karolem Marcinkowskim. W wolnym czasie wyjeżdżał na wycieczki botaniczne i zbierał rośliny do przyszłej pracy naukowej pt. „Flora Wielkiego Księstwa Poznańskiego”, którą pozostawił jedynie w rękopisie. Zdecydował się w 1828 roku na odcinkowe ogłaszanie zebranych materiałów w formie kalendarza florystycznego w polskiej edycji „Gazety Wielkiego Księstwa Poznańskiego”. 174 gatunki objęły wymienione tam rośliny, zebrane głównie w okolicach Kościana, Gostynia, Poznania i Śremu. Opublikowane fragmenty pracy były zupełnie nieznane do roku 1896, kiedy to zostały ogłoszone w oddzielnej publikacji.

I co dalej...
Wojciecha Adamskiego do przerwania praktyki lekarskiej i pracy naukowej zmusiła nieuleczalna choroba. Przewieziony został w roku 1838 do Zakładu Psychiatrycznego w Owińskach, gdzie zmarł 8 lutego 1841 roku. Był żonaty z Urszulą Przeszkodzińską i miał 3 synów: Władysława, Włodzimierza Wojciecha, którzy zmarli jako dzieci oraz Kazimierza Stanisława.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska