Krasiczyn - Zespół pałacowo –zamkowy na Podkarpaciu

W 1525 roku, kiedy to na rynku krakowskim miał miejsce hołd pruski złożony przez Albrechta Hohenzollerna dla osoby Zygmunta Starego Jagiellona, właścicielem wsi został Jakub z Siecina, który pobudowany tam dwór obronnym sukcesywnie zaczął przekształcać w zamek. W tym samym czasie krasiczyńskie zabudowania składały się z budynku bramnego, dworu i zabudowań gospodarczych, zaś całość tej posiadłości otaczały wał i fosa. Nazwisko Krasicki zostało przyjęte przez potomków Jakuba Śliwińskiego, od pobliskiej wsi Krasice, która także stanowiła ich posiadłość.

W dalszym etapie rozwoju, zamek i pobliską wieś nazwano od nazwiska właściciela – Krasiczyn, a miało to miejsce w 1602 roku. Natomiast miano Śliwnicy, zaczęła nosić sąsiednia wioska. Stanisław Krasicki, przystąpił do rozbudowy warownej siedziby około piętnaście lat od jej zakupu. Powstał wówczas obronny zespół pałacowo – parkowy, usytuowany na planie prostokąta otoczonego murem obronnym z czterema narożnymi basztami. Wzdłuż muru, po wschodniej stronie pobudowano nowe skrzydło mieszkalne. Od północy i zachodu pałac otaczały rozlewiska podnosząc możliwości obrony mieszkańców zamku, jak też i walory klimatyczno - uzdrowiskowe.

Hrabia Krasicki, był także założycielem pobliskiego miasteczka, które powstawało w roku 1615, a uchodziło ono za miejsce, w którym leczyć można było męskie kłopoty z potencją. Kolejnym właścicielem tej rezydencji, był niejaki Marcin Krasicki, senator i starosta przemyski. Rozbudował on skrzydła północne i wschodnie zamku, a od strony dziedzińca pobudował tak zwane krużganki oraz nadbudował baszty dając im specyficzne nazwy: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Zamek zyskał bogaty wystrój, a dawny zamek obronny został przekształcony w rezydencję mieszkalno - obronną. W 1726 roku, podczas najazdu wojsk kozackich i rosyjskich Krasiczyn został zniszczony. W latach 30 dziewiętnastego stulecia, Krasiczyn został zakupiony przez Leona Sapiehę, w którego rękach przetrwał on aż do czasów II wojny światowej. Urodził się tu m.in. kardynał Adam Sapieha.

Ród ten, wprowadził zwyczaj sadzenia drzew w pałacowym parku po narodzinach każdego dziecka: syna – dębu, córki - lipy. Zatem miejsce to nosi nazwę cudu lipowo - dębowego. W 1825 roku, miał miejsce pożar zamku, a podczas działań wojennych, zamek został ograbiony przez żołnierzy radzieckich. W roku 1941, istniały tutaj umocnienia rosyjskiej Linii Mołotowa, znaczącej dla ofensywy frontu wschodniego. Obecnie trwa rozpoczęta w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku, konserwacja zamku.



Ewa Michałowska Walkiewicz