Józef Grzegorz Longin Czapski - generał wojsk koronnych

Urodził się on w Bukowcu, Był młodszym synem generała-lejtnanta wojsk koronnych Antoniego Michała oraz Kandydy z Lipskich herbu Grabie. W latach 1770-72, ojciec umieścił Józefa w Szkole Rycerskiej. Potem, Józef uczęszczał do Collegium Nobilium. Służył w Wojsku Koronnym, w randze kapitana, będąc pod dowództwem swego brata Mikołaja, w wystawionym przez ojca radomskim pułku.

Awans
W roku 1783, podczas gdy jego brat Mikołaj przejął szefostwo pułku, Józef awansował na pułkownika. W grudniu 1788 roku, Józef Czapski, został członkiem Komisji Wojskowej Obojga Narodów, zajmując się umundurowaniem i uzbrojeniem. W ciągu dwóch lat, Czapski otrzymał kolejny awans tym razem na generała - majora,  Wielkopolskiej Brygady Kawalerii.

Okres wojny
Podczas wojny polsko- rosyjskiej mającej miejsce w roku 1792, Józef Czapski wchodził w skład Sztabu Generalnego WP. Czasy rządów targowiczan, przeczekał w rodzinnym Bukowcu, będącym pod zaborem pruskim. W swoje urodziny w dniu 12 marca 1794 roku, przyłączył się do insurekcji kościuszkowskiej.

Po przegranej
W listopadzie 1794 roku, wrócił do stolicy i zajmował się tam ratowaniem resztek swej wyniszczonej własności. W marcu 1807 roku, w okresie Księstwa Warszawskiego, został wyznaczony do rewizji aktów hipotecznych w Bydgoszczy. W dniu 25 marca tego roku, został konsyliarzem Sądu Apelacyjnego departamentu bydgoskiego i jego wiceprezesem. Dobrami swoimi administrował przy pomocy plenipotentów. Pozostawił legat, na utrzymanie w Bukowcu chirurga i przytułku dla bezpłatnego leczenia ubogiej ludności. Zmarł dnia 3 października w 1810 roku, w Bukowcu.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska