Wspominając wrzesień 1939 roku - generał Stanisław Dąbek

Pochodzenie
Urodził się on w dniu 28 marca 1892 roku, w Nisku nad rzeką San. Wychowywał się w rodzinie chłopskiej, jako syn Szczepana i Rozalii. Od roku 1900, jego rodzina mieszkała w miejscowości Dąbków, gdzie Stanisław ukończył gimnazjum. Jego rodzina namówiła go, na pobieranie kolejnych nauk, w seminarium nauczycielskim w miejscowości Sokal. W roku 1911, podjął studia prawnicze na lwowskim uniwersytecie. Po zakończeniu studiów, rozpoczął pracę nauczyciela w Bóbrce.

Rok 1914
Z chwilą wybuchu I wojny światowej, powołano go do służby w piechocie cesarskiej i królewskiej Armii. Następnie skierowano do szkoły dla oficerów rezerwy w miejscowości Belzinek na Morawach. Po ukończeniu Szkoły Oficerów Rezerwy, Stanisław Dąbek otrzymał stopień podporucznika. Z tego też powodu, został wysłany na front. Podczas walk w górach Karpaty, został ciężko ranny. Po rehabilitacji walczył we Włoszech, aż do 1918 roku w tym też roku, zgłosił się do Wojska Polskiego i po weryfikacji otrzymał stopień kapitana. Służył on w korpusie piechoty. Brał udział w wojnie polsko- ukraińskiej i polsko- bolszewickiej. W trakcie działań wojennych otrzymał awans na stopień majora.

W grudniu 1924 roku
W grudniu 1924roku, został mu nadany stopień podpułkownika w korpusie oficerów piechoty. Od 3 lutego 1928 roku, Stanisław Dąbek był słuchaczem III unifikacyjnego trzymiesięcznego kursu dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie. W roku 1928, wyznaczony on został na stanowisko komendanta Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Tomaszowie Mazowiecki]. Od roku 1929, Dąbek pełnił funkcję komendanta Szkoły Podchorążych w miejscowości Zambrów. Z dniem 15 lipca 1930 roku, został on wyznaczony na stanowisko dowódcy 7 Pułku Piechoty Legionów. Dowodził nim do 1937 roku. Pod koniec 1931 roku, otrzymał awans na pułkownika w korpusie oficerów piechoty.

Dowództwo nad Strzelcami
Następnie objął on dowództwo nad Pułkiem Strzelców Kresowych w Złoczowie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, został mianowany dowódcą, Morskiej Brygady Obrony Narodowej Obrony Wybrzeża. Podjął on zatem aktywne prace nad umocnieniem pozycji obronnych i wzmocnieniem uzbrojenia podległych mu jednostek. Podczas wojny obronnej 1939 roku, dowodził on całością sił lądowych zgromadzonych wokół Gdyni, organizując wypady zaczepne. Wobec przeważających sił wroga, podjął decyzję o ewakuacji na Kępę Oksywską. Wieczorem w dniu 19 września 1939 roku, w obliczu nieuchronnej klęski, odebrał sobie życie strzałem w głowę.

Miejsce śmierci Stanisława Dąbka, zostało upamiętnione pomnikiem, który znajduje się na terenie Bazy Lotnictwa Morskiego. Stanisław Dąbek został pośmiertnie awansowany na stopień generała brygady.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska