KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Poniedziałek, 25 listopada, 2024   I   07:42:14 AM EST   I   Elżbiety, Katarzyny, Klemensa
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Włodzimierz Antoniewicz - polski archeolog

16 lipca, 2013

Włodzimierz Antoniewicz, urodził się dnia 15 lipca 1893 roku w Samborze. Zmarł on natomiast w dniu 20 maja 1973 roku w Warszawie. Zasłynął on jako wybitny polski archeolog.

Jego praca naukowa
Zajmował się on archeologią pradziejową, dotyczącą ziem polskich. Przedstawił obraz najdawniejszych dziejów Polski, jej przeobrażeń geofizycznych, na podstawie badań archeologicznych. Odkrył on także, pozostałości budowli romańskich, w założonej przez siebie Stacji Archeologicznej w Wiślicy. Jako pierwszy przedstawił syntezę religii dawnych Słowian.

Emigracja jego rodziny
Jego ojciec Karol, pracował na poczcie, kiedy to wybuchło powstanie styczniowe. Był jego uczestnikiem, a tuż po nim, został on zmuszony do życia na emigracji. Tam ożenił się z Wandą Kurowską, malarką i wybitną filantropką.

Nauka Włodzimierza
Ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie studiował archeologię i geografię na Uniwersytecie Lwowskim. Wśród jego nauczycieli byli m.in. Eugeniusz Romer i Ludomir Sawicki. Pracę doktorską obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1918 roku. Jego praca naukowa zatytułowana była, „Znaczenie bursztynu w prehistorii Europy”.

Walka podczas studiów
W roku 1914, został on ciężko ranny na froncie wojennym. Zwolniony z wojska, pracował jako kustosz Muzeum Zamku na Wawelu. W latach 1918-1920, Antoniewicz był zastępcą kierownika Wydziału Kultury i Sztuki Tymczasowej Komisji Rządzącej w Krakowie.

Pierwsze lata wolnej Polski
Od roku 1920, Włodzimierz Antoniewicz pozostawał związany z Uniwersytetem Warszawskim. Był m.in. kierownikiem Katedry Archeologii Pierwotnej i Wczesnośredniowiecznej.

Tuż po II wojnie światowej
Po II wojnie światowej, Antoniewicz został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Humanistycznego. Współpracował ponadto z Instytutem Historii Kultury Materialnej PAN oraz Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświaty Publicznej. Za czasów okupacji zaś pracował jako palacz w ośrodkach zdrowia i szpitalach Warszawy.


Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska