Maria Mokrzycka - Wielka polska śpiewaczka

Piękno i talent

Obdarzona z natury pięknym głosem i wybitną muzykalnością, a dodatkowo też i urodą, niebywale szybko poczęła brylować w środowisku artystycznym. W październiku 1905 roku, jako młodziutka śpiewaczka zadebiutowała na scenie Opery Lwowskiej w operze „Chopin” Giacomo Oreficego. Dla wszystkich Polaków było to wydarzenie niezwykłej wagi, gdyż ojczyzna nasza była wówczas pod zaborami. A tu tak na wskroś polska śpiewaczka, śpiewa o Wielkim Polaku, to było niebywałe wydarzenie.

Solistka Warszawskiej Opery

Po okresie występów we Lwowie, Mokrzycka zostaje już dwa lata po swojej debiutanckiej roli, solistką Opery Warszawskiej. Występy te utorowały jej drogę do Włoch, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych, Barcelony i Wiednia. Następnie wyrusza ona za ocean, gdzie szczególnie pamiętny staje się tam jej wielki koncert w San Francisco, którego program obejmował między innymi polskie pieśni, przyjmowane z entuzjazmem przez amerykańską publiczność i tamtejszą Polonię.

Powrót do Warszawy

Tuż przed zakończeniem pierwszej wojny światowej, pani Maria powróciła do Warszawy. W stolicy śpiewała głównie repertuar bardzo rozległy i różnorodny. Do najświetniejszych jej kreacji należą partie Tatiany w „Eugeniuszu Onieginie”, Mimi w „Cyganerii”, a przede wszystkim tytułowa rola w „Madame Butterfly”, w której zachwycała i urzekała widownię czarem swego głosu i wyglądu. W 1931 roku, wycofała się ze sceny operowej i poświęciła pracy pedagogicznej. Była wykładowcą w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina oraz w PWST w Warszawie.

Jedyny taki talent

Będąc zasadniczo sopranem lirycznym, nie wahała się śpiewać również i dramatycznych partii w operach takich, jak „Halka”, „Tosca”, „Mefistofeles”, a nawet „Walkiria”. Osobny dział w repertuarze Marii Mokrzyckiej stanowiły opery polskie, ale potrafiła też kreować główną rolę w pierwszym polskim przedstawieniu opery „Eros i Psyche”.

Zmarła w Domu Aktora w Skolimowie, w zapomnieniu i w osamotnieniu. Za pośrednictwem tego artykułu, chcielibyśmy ożywić jej pamięć i jej nieprzeciętnego wprost talentu.

Ewa Michałowska- Walkiewicz
ewalkiewicz@wp.pl