Historia korali. Korale w cenie dorodnej krowy

Antyczne korale

Samo wykonanie tej damskiej ozdoby, tak naprawdę znane było już w czasach antycznych. Nanizano wówczas na sznureczki muszle, kamyki, drobne elementy kości oraz wykonane przez mężczyzn paciorki metalowe mające w środku dziurkę.

Sprowadzili je kupcy

Korale robiono też z części koralowców, miały one zatem barwę czerwoną lub różową. Koral z koralowca sprowadzali do Polski kupcy z Italii, a z biegiem czasu z Francji. Cena takich wyrobów biżuteryjnych równała się niejednokrotnie cenie nawet kilku krów. Posiadanie korali, świadczyło o zamożności noszącej je kobiety.

Sznur korali w posagu

Mówiąc o koralach wiedzieć należy, że istnieje ich kilka rodzajów. Prócz prawdziwych korali były też tańsze naszyjniki robione na przykład ze szkła, metalu, kryształu górskiego, a z biegiem czasu z materiałów sztucznych, które w świetny sposób imitowały prawdziwe korale. Nosiły one też nazwę korali, ale tak naprawdę nimi nigdy nie były.

Okuwane korale

Te najbardziej wartościowe no i oczywiście okazałe korale, niejednokrotnie okuwane były srebrną, złotą lub mosiężną blaszką. Bardziej ubogie dziewczęta, pracowały u bogatej pani na służbie, żeby przysłowiowy grosz do grosza odłożyć, by z czasem zakupić sobie te prawdziwe korale. W bogatych domach wiejskich, niekiedy dziewczęta dostawały sznur korali jako wyprawę ślubną. Na taką dziewczynę co właśnie dostała korale jako wiano mówiono, że jest to „posażna” panna.

Korale chlebowe

Dużą popularnością cieszyły się tak zwane korale „chlebowe". Robiono je gniotąc ośródek chleba nadając mu obły kształt. Tak powstały paciorek, często zabarwiano na przykład sokiem z buraka. Korale takie pochodziły z podkarpackich wsi i z gór.