Kobylanka małopolska w rękach Gładyszów i największa bitwa powstania styczniowego

Kaplica dworska

W XVII wieku, Kobylanka zasłynęła ze znajdującego się w kaplicy dworskiej wiernej kopii watykańskiego Chrystusa na Krzyżu, którą fundatorka Maria Wielopolska otrzymała w darze od papieża Innocentego XI. Niezwykłe zjawiska sprawiły, że ów obraz uznawany był za słynący z wielu łask. Nawet biskup Szaniawski specjalnie wydanym listem pasterskim z 1728 roku, ogłosił obraz Pana Jezusa w Kobylance jako cudowny.

Barokowy kościół

W latach 1720–1750 wybudowano tu Kościół w stylu późnego baroku. Od 1930 opiekę nad całym Sanktuarium, powierzono Zgromadzeniu Księży Misjonarzy Saletynów. Co ciekawe, właśnie tutaj znajdują się grobowce rodu Wielopolskich. Wracając do osiemnastego stulecia warto wspomnieć, iż w lipcu 1770 roku Rosjanie rozbili na tych terenach obóz konfederatów barskich, walczących na terenach Kobylanki pod dowództwem Józefa Bierzyńskiego oraz Kazimierza Pułaskiego.

Po trzecim rozbiorze Polski

W 1852 roku, w Kobylance książę Stanisław Jabłonowski rozpoczął w Kobylance destylację ropy naftowej oraz produkcję asfaltu. Archaiczny sprzęt wydobywczy, który stanowiły kiwony i trójnogi, zobaczyć można na eksploatowanych jeszcze polach naftowych we wsi Kobylanka.

Powstanie styczniowe

W dniu 8 kwietnia 1863 roku oddział powstańczy dowodzony przez generała Jeziorańskiego, przekroczył granicę zaboru rosyjskiego tuż przy miejscowości Ruda Różaniecka. Poinformowany o pojawieniu się powstańców wojskowy naczelnik powiatu pułkownik Gieorgij Miednikow, wysłał przeciwko nim batalion piechoty, pluton ułanów wraz z kozakami i pół sotni straży granicznej zaopatrzonej w dwa działa. W dniu 1 maja 1863 roku, Rosjanie pod dowództwem majora Iwana Sternberga uderzyli w liczący 740 osób, dobrze uzbrojony, lecz posiadający za mało amunicji oddział Jeziorańskiego. Pochód Rosjan zbrojnie został zatrzymany, przez kapitana Ignacego Zawadzkiego. Wkrótce prawe skrzydło wroga zaatakowały dwie kompanie powstańców, będące pod dowództwem majora Ignacego Grudzińskiego, zmuszając Rosjan do odwrotu w kierunku Borowych Młynów.

Mimo przewagi wroga

Wkrótce wojska polskie, wzmocnione zostały oddziałami kapitana Alberta Potockiego i Karola Sieniawskiego oraz Marcina Borelowskiego. Wzmocniono też obwarowanie całego powstańczego obozu. Wszystkie drogi do obozu zostały zabarykadowane. Problemem pozostawała jednak prawie trzykrotna przewaga wroga. Brawurowa obrona Kobylanki przez Polaków, była zauważana na każdym kroku. W godzinach popołudniowych wojska rosyjskie zmuszone zostały do odwrotu.

Redakcja Dziennika Polonijnego dziękuje za zaproszenie na takk cudownie zorganizowaną rekonstrukcję tego ważnego dla każdego Polaka wydarzenia.