Andrzej Osiecimski-Czapski - polski olimpijczyk

Pochodzenie

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem, Kazimierza Roberta i Marii Antoniny ze Śniadeckich pieczętujących się herbem Leliwa. Początkowo, w latach 1910–1913 Andrzej uczył się w Genewie, później zaś w Anglii, gdzie ukończył Eton College. W okresie nauki gimnazjalnej w Anglii, odbył przeszkolenie wojskowe w Officers Training Corps.

Służba w Wojsku Polskim

Od 1 maja 1919 roku, Andrzej Osiecimski-Czapski służył w Wojsku Polskim. Dokładnie była to armia gen. Józefa Hallera rezydująca na terenie Francji. Osiągnął on tam stopień porucznika. Był on też uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej służąc w 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego. W czasie przewrotu majowego, został ranny w nogę, po czym przeszedł w stan spoczynku.

Jako sportowiec

Uprawiał on różne dyscypliny sportowe, ale największe sukcesy osiągnął w wioślarstwie oraz hokeju na lodzie. Jako wioślarz reprezentował Polskę podczas olimpiady sportowej mającej miejsce w Paryżu w 1924 roku, niestety nie osiągnął on tam żadnej znaczącej lokaty. Został za to brązowym medalistą Mistrzostw Europy w Pradze w roku 1925. Był to pierwszy medal polskiego wioślarza w zawodach tej rangi. Trzykrotnie zdobył on też tytuł mistrza Polski, w jedynkach w 1924 i w dwójkach w 1925 roku. Reprezentował on też barwy Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego. W latach 30. XX wieku, był naczelnym dyrektorem American Scantic Line w Polsce w Warszawie.