KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Poniedziałek, 25 listopada, 2024   I   10:15:46 AM EST   I   Elżbiety, Katarzyny, Klemensa
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Józef Niemojewski - generał województwa poznańskiego

Ewa Michałowska-Walkiewicz     04 lipca, 2018

Józef Niemojewski herbu Rola, urodził się dnia 4 lipca 1769 w Śremie. Zmarł natomiast w dniu 16 lipca 1839 w Rokitnicy. Był to niezwykle zasłużony dla sprawy odzyskania naszej niepodległości generał brygady Armii Księstwa Warszawskiego, a także generał major województwa poznańskiego. Jego żoną była Elżbieta Bojanowska.

Pochodzenie i kariera
Był on synem Antoniego Niemojewskiego (1743-1797), kanonika katedralnego poznańskiego. Józef odebrawszy z domu wychowanie w duchu patriotycznym, studiował muzykę na Leopoldinum we Wrocławiu. W roku 1787 jako junker, wstąpił do pruskiego pułku lejbhuzarów. W roku 1790, awansował na stopień porucznika. Odkupił on od Ignacego Bnińskiego, stopień rotmistrza w 1. Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii Narodowej.

W Insurekcji Kościuszkowskiej
Był jednym z organizatorów konspiracji, która przygotowała wybuch powstania kościuszkowskiego w roku 1794, na Wielkopolsce. Tadeusz Kościuszko, mianował go generałem majorem milicji poznańskiej. Po wystąpieniu generała Dionizego Mniewksiego na Kujawach nawołującym do powstania przeciwko Prusakom, Niemojewski proklamował w Kościannie, powstanie miejscowej szlachty przeciwko. Uhonorowany on został przesłaną mu przez Kościuszkę obrączką z napisem Ojczyzna Obrońcy Swojemu. Wziął on także udział w zdobyciu Bydgoszczy, w czasie obrony warszawskiej Pragi walczył o most na Wiśle. W Radoszycach, wziął dymisję z wojska i udał się do Francji z listem polecającym do władz francuskich z prośbą o pomoc powstańcom. Mianowany szefem III batalionu 2 Legii, stacjonującym w Medilanie.

Jako generał brygady
Był on jednym z członków Towarzystwa Handlu Czarnomorskiego, założonego przez jakobinów polskich. W dniu 18 listopada 1806 roku, cesarz Francuzów Napoleon Bonaparte, potwierdził nominację Niemojewskiego na generała brygady. Mianowany komendantem wojskowym departamentu poznańskiego, z misją przeprowadzenia rekrutacji do Wojska Polskiego. Na czele brygady składającej się z 1. i 2 Pułków Piechoty wziął udział w szturmie Tczewa, za co został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari. Na czele 1. Pułku Kawalerii Narodowej, Strzelców Poznańskich i Kawalerii Płockiej służył w korpusie obserwacyjnym generała Józefa Zajączka. W 1817 roku Niemojewski był marszałkiem sejmikowym powiatu kieleckiego województwa krakowskiego. Zmarł w Rokitnicy 16 lipca 1839 roku i został pochowany na cmentarzu przykościelnym w pobliskiej Świedziebni.


Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska