Home
STYL ŻYCIA
Trochę historii

Barbara z Nikomedii - święta Barbara

Ewa Michałowska-Walkiewicz 05 grudnia, 2017

Barbara jest uznana za świętą męczennicę dziewicę, o szczególnym kulcie w kościele katolickim i prawosławnym. Wywodziła się ona z pogańskiej rodziny z Heliopolis. Ojciec Barbary Dioskuros, wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się ona z chrześcijaństwem i Świętą Ewangelią. Gdy Dioskuros dowiedział się, że Barbara została chrześcijanką i gorliwą wyznawczynią Jezusa, chciał ją zmusić do wyparcia się wiary.

Wszystko przeciw córce i Bogu
Gdy to nie poskutkowało, by Barbara znów stała się poganką, Dioskuros doniósł na nią do władz Heliopolis. Została ona zatem uwięziona w wieży, gdzie miał przed śmiercią objawić się jej anioł niosący jej pocieszenie. Ścięta mieczem prawdopodobnie około roku 305 w Nikomedii lub Heliopolis, podczas prześladowań chrześcijan za czasów panowania cesarza Maksymiliana.

Legenda
Istnieje legenda, według której święta Barbara, uciekając przed ojcem, schroniła się w skale, która się przed nią rozstąpiła. W modlitewniku Gertrudy córki Mieszka II, Barbara wspominana jest pod datą 4 grudnia. Jej imieniem nazwano gorczycznik pospolity Barbarea vulgaris, potocznie zwany „barbarką” lub „zielem św. Barbary”. W tradycji polskiej, w święto św. Barbary wkłada się ziarnka zboża i gałązki czereśni lub wiśni do wody, które mają zakwitnąć na Boże Narodzenie jako zwiastuny szczęścia. Są to inaczej mówiąc, gałązki św. Barbary. Ponieważ według legendy przed uciekającą Barbarą rozstąpiła się skała, jest ona patronką górników i ludzi ciężko pracujących.