Aleksander Drzewiecki - Powstaniec Wielkopolski

Aleksander Drzewiecki, brał udział w powstaniu wielkopolskim, będąc żołnierzem 1 Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej, a od 1931 roku, służył on w barwach Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej. W wieku 12 lat uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Droga mu także była gra, którą wykonywał na trąbce i organach. W połowie lat dwudziestych XX wieku, ukończył on Bydgoskie Konserwatorium Muzyczne, W. Winterfelda w klasie skrzypiec i fortepianu.

Doskonalił on także swoją grę na trąbce, na której grał już od najmłodszych lat życia. W marcu 1921 roku, sformowano nieetatowy pluton trębaczy 15 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Polowej, w skład tego zespołu wszedł oczywiście Aleksander Drzewiecki grający na trąbce. W pułkowej orkiestrze symfonicznej i kameralnej, grał on również na skrzypcach. Był też zawołanym koncertmistrzem w orkiestrze grającej w Teatrze Miejskim. Od stycznia 1929 roku, Drzewiecki pełnił funkcję dyrygenta plutonu trębaczy. Po rozwiązaniu wszystkich zespołów w 1930 roku, Aleksander Drzewiecki opiekował się sztandarem oraz jednocześnie wykonywał swe obowiązki w dywizjonie.

Aleksander Drzewiecki z własnej inicjatywy uczył chętnych żołnierzy gry na skrzypcach i innych instrumentach oraz opiekował się sygnalistami. W czasie działań wojennych, rozpętanych w 1939 roku, pełnił on funkcję podoficera sztandarowego, opiekując się znakiem pułkowym. Podczas walk w Puszczy Kampinowskiej zakopał sztandar w rejonie Sierakowa, chroniąc go tym sposobem przed okupantem. W dwa lata po odzyskaniu niepodległości, przyczynił się do jego odnalezienia. Okupację spędził w niemieckiej niewoli. Do Bydgoszczy wrócił w sierpniu 1946 roku. W tym też okresie, Drzewiecki grał na altówce w Pomorskiej Orkiestrze Symfonicznej w Bydgoszczy. Tam też, Aleksander Drzewiecki występował, aż do śmierci. Mawiał on zawsze, że jest prawdziwym Polakiem, gdyż urodził się dnia 11 listopada, w którym Polska także się urodziła na nowo, po wielu latach niewoli.



EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ