Józef Czechowicz - Dziennik Polonijny w Lublinie

Pochodzenie

Urodził się jako czwarte dziecko w rodzinie Pawła i Małgorzaty z Sułków. Dzieciństwo spędził w suterenie przy ulicy Kapucyńskiej 3 w Lublinie. Było to służbowe mieszkanie jego ojca, który pracował jako woźny w Banku Handlowym. W 1912 roku ojciec zmarł, a tę posadę objęła jego matka.

Nauka

W roku 1913 Czechowicz rozpoczął naukę w rosyjskojęzycznej jedenastoklasowej szkole elementarnej. Dzięki staraniom pani Małgorzaty, mały Józek umiał już wówczas czytać i pisać po polsku. Z czasem Czechowicz rozpoczął naukę w czteroletnim Seminarium Nauczycielskim.

W Cudzie nad Wisłą

W roku 1920, Józef jako ochotnik wyruszył na polsko-bolszewicka wojnę. Po trzech miesiącach, powrócił do lubelskiej szkoły, którą ukończył w roku 1921. Następne skończył on Wyższy Kurs Nauczycielski w Lublinie oraz studia w warszawskim Instytucie Pedagogiki. Po studiach rozpoczął pracę jako nauczyciel w wiosce Słobódka. Zadebiutował on w tym czasie utworem zatytułowanym „Opowieść o papierowej koronie”.

W Warszawie

W 1933 roku, Józef Czechowicz przeprowadził się do Warszawy. Tam w latach 1938–1939 wydawał on kwartalnik noszący tytuł „Pióro”. Po wybuchu wojny, powrócił do rodzinnego miasta. Józef Czechowicz zginął dnia 9 września 1939 roku, podczas bombardowania Lublina.
Dziennik Polonijny bardzo dziękuje Muzeum im. Józefa Czechowicza w Lublinie za możliwość wykonania zdjęć w Izbie Pamięci tego polskiego poety.