KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Poniedziałek, 25 listopada, 2024   I   02:50:56 AM EST   I   Elżbiety, Katarzyny, Klemensa
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Stanisław Bartłomiej Ludwik Małachowski - bohater, mit, symbol

Ewa Michałowska-Walkiewicz
26 kwietnia, 2022

Stanisław Bartłomiej Ludwik Małachowski - bohater, mit, symbol

Na Zamku Królewskim w Warszawie, otwarto wystawę poświęconą osobie Stanisława Małachowskiego. Była to wielka osoba naszej narodowej historii, która była między innymi marszałkiem konfederacji Korony Królestwa Polskiego.

Urodził się w Końskich

Stanisław Małachowski pieczętujący się herbem Nałęcz, przyszedł na świat dnia 24 sierpnia 1736 roku w Końskich. Zmarł on natomiast dnia 29 grudnia 1809 roku w Warszawie. Był to hrabia w mieście Końskie oraz Białaczów. Był on prezesem Senatu Księstwa Warszawskiego, był też przedstawicielem stałym w Straży Praw, marszałkiem konfederacji Korony Królestwa Polskiego oraz marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego.

Pochodzenie i rodzina

Jego ojcem był Jan Małachowski. W domu otrzymał należyte patriotyczne wychowanie. W roku 1774, gdy został marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego, przywrócił mu dawną sprawność i uczciwość. Dlatego też otrzymał on przydomek, Arystydesa Polskiego. W roku 1782, został kawalerem Orderu Świętego Stanisława, a także Orderu Orła Białego.

Poseł na Sejm

Był on posłem sandomierskim na Sejm Wielki, na który został wybrany jego marszałkiem. Przeprowadził on zawiązanie Sejmu w konfederację i został marszałkiem konfederacji koronnej. Należąc do Stronnictwa Patriotycznego, razem z Ignacym Potockim i Hugonem Kołłatajem, był jednym z twórców Konstytucji 3 Maja. Mieszkał on w pałacu Czapskich-Raczyńskich, na warszawskim Krakowskim Przedmieściu. Tu właśnie na tajnych zebraniach, ustalano tekst tej ustawy rządowej.

Popierał dążenia miast

Stanisław Małachowski popierał dążenia miast, do nabywania przez nie większych praw politycznych. Dążył on także do współpracy szlachty z mieszczaństwem. Jako jeden z pierwszych ze swego stanu, wpisał się do księgi miejskiej jako obywatel miasta Warszawy, fakt ten miał miejsce dnia 29 kwietnia 1791 roku.

Na Podolu

W swych dobrach na Podolu, oczynszował chłopów z jednoczesnym spisaniem ich powinności. Zaczął on też organizować opiekę lekarską dla włościan. W czasie wojny polsko- rosyjskiej, gromko sprzeciwiał się decyzji króla Stanisława Poniatowskiego o przystąpieniu do konfederatów. Po przystąpieniu króla do targowiczan, Małachowski wystąpił z manifestem potępiającym akt konfederacji i stwierdzającym iż „sejm nadal trwa, a będzie zwołany, jak tylko okoliczności na to pozwolą”.

W dobrach na kielecczyźnie

W 1796 roku, powrócił on do swych dóbr na kielecczyźnie. W 1798 roku, został aresztowany przez władze austriackie w związku z reaktywacją zawieszonego sejmu. W grudniu 1806 roku, został wezwany przez Napoleona do Warszawy, gdzie dnia 14 stycznia 1807 roku, był prezesem Komisji Rządzącej.

Prezes Senatu

W roku 1808, Stanisław Małachowski otrzymał nominację na honorowe stanowisko prezesa senatu. W tej też roli w marcu 1809 otwierał pierwszy sejm Księstwa Warszawskiego. Zmarł on dnia 29 grudnia 1809 roku. Pochowany w warszawskim kościele Świętego Krzyża.