Jan Tomasz Seweryn Jasiński - pisarz, tłumacz i aktor

Pochodzenie i rodzina

Jan Jasiński był synem Józefa i Anny z Duszyńskich. Uczęszczał on do konwiktu pijarskiego, który mieścił się na warszawskim Żoliborzu. Następnie naukę swoją kontynuował w Liceum Warszawskim, lecz nie wiadomo dlaczego zrezygnował z dalszej nauki tuż przed maturą. Mając lat 16 zapisał się Jasiński do Konserwatorium Muzyki i Deklamacji. Tutaj był uczniem Bonawentury Kudlicza.

Aktorski angaż

Po ukończeniu wspomnianego konserwatorium w roku 1826, Jan Jasiński otrzymał angaż do Teatru Narodowego. Dawano mu tutaj jedynie małe role, więc przeniósł się 3 lata później do nowego Teatru Rozmaitości, gdzie wybił się grając głównie role amantów. W ciągu 24 lat zagrał ponad 600 ról, pojawiając się na scenie ponad 5000 razy.

Adaptator sztuk

Jan Jasiński był również adaptatorem i tłumaczem dramatów i komedii francuskich. Napisał on też samodzielnie około 37 sztuk. Najpopularniejszymi z nich były komedia pod tytułem „Jedna chwila”, „Nowy Rok” oraz bajki i opowiastki dla dzieci. W roku 1842 przejął on po mistrzu Bonawenturze Kudliczu etat reżysera dramatu i opery. Rok później objął on stanowisko nauczyciela w Szkole Dramatycznej. Odszedł ze sceny w roku 1850, rok później otrzymał wysokie i odpowiedzialne stanowisko dyrektora Warszawskich Teatrów Rządowych, którym pozostał do emerytury, którą otrzymał w roku 1862. Jako emeryt piastował w sezonie 1865 – 1866 posadę kierownika artystycznego teatru w Krakowie. Tam też wylansował Helenę Modrzejewską. Był żonaty, potomstwa nie miał. Pochowano go na warszawskich Powązkach.