Józef Łobodowski - zapomniany poeta

Był laureatem
Łobodowski był laureatem Nagrody Młodych Polskiej Akademii Literatury. Jako ogromny patriota brał udział w kampanii wrześniowej w roku 1939. Był on jednym z niewielu poetów czasów międzywojennych, którzy w swoich dziełach rozpamiętywali związki współczesnej liryki polskiej z tradycją.

Lata młodości
Mieszkając w Purywiszkach, wzrastał w rodzinie o walorach patriotycznych. Z czasem z rodzicami mieszkał w Lublinie, a w momencie wybuchu I wojny światowej wyjechali do Moskwy. W latach przedwojennych, uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego w Lublinie im. Hetmana Jana Zamoyskiego. W 1917 roku, wyjechali do Jejska na południu Rosji i tam przybywali do 1922 roku, kiedy w ramach repatriacji Łobodowscy wrócili do Polski i zamieszkali w Lublinie.

Za swoje poglądy
Często karany prawnie za swoją twórczość. Jego tomiki, bardzo często podlegały konfiskacie. Debiutował w roku 1931, tomikiem noszącym tytuł O czerwonej krwi, który to został skonfiskowany przez lubelską cenzurę. W 1932 roku został relegowany z KUL-u. Za publikację wierszy Demonom nocy, został tuż przed drugą wojną światową, laureatem Nagrody Młodych Polskiej Akademii Literatury. W latach 1937-1938, pracował jako redaktor czasopisma „Wołyń” w Łucku.

Kampania wrześniowa
We wrześniu 1939 roku, wziął czynny udział w kampanii wrześniowej. Po wkroczeniu Rosjan do Polski, widząc beznadziejność swojego położenia, w dniu 19 września 1939 roku, wraz z brygadą generała Maczka wycofał się na Węgry. Po kilku ucieczkach z węgierskich obozów internowania, przedostał się do Francji, gdzie został aresztowany i osadzony w więzieniu wojskowym w Paryżu.

Pobyt w Hiszpanii
W 1941 roku wyjechał do Hiszpanii, gdzie spędził resztę życia. Zarządzeniem z 11 listopada 1985 Prezydenta RP na uchodźstwie Edwarda Raczyńskiego, Łobodowski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. za wieloletnią działalność na niwie kultury polskiej.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska