KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Niedziela, 13 października, 2024   I   04:07:31 PM EST   I   Edwarda, Geraldyny, Teofila
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Jan Kanty Hieronim Stefan Rzesiński - Jan z Oświęcimia

Ewa Michałowska-Walkiewicz
22 grudnia, 2023

Jan Kanty Hieronim Stefan Rzesiński - Jan z Oświęcimia
Kraków na początku XIX w. na obrazie Michała Stachowicza „Wjazd księcia Józefa Poniatowskiego do Krakowa 15 lipca 1809 roku”

Jan Rzesiński, noszący pseudonim Jan z Oświęcimia, urodził się dnia 22 sierpnia 1803 roku w Rajsku koło Oświęcimia, a zmarł on w dniu 25 czerwca 1855 roku w Krakowie. Był to wybitny polski prawnik, filozof, literat, a także i polityk.

Pochodzenie

Był synem Barbary z Wolskich i Józefa pieczętującego się herbem Jastrzębiec. Ukończył on Gimnazjum świętej Anny w Krakowie. Mając lat 16, zadebiutował on jako poeta. W Pszczółce Krakowskiej, sukcesywnie były publikowane jego wiersze o tematyce historycznej. Studia w dziedzinie prawa i filozofii podjął na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów był aplikantem, przy Trybunale I Instancji Wolnego Miasta Krakowa. Od roku 1823 zajmował stanowisko adiunkta, w Bibliotece Jagiellońskiej.

Nauka

Uzyskał on stopień magistra filozofii w lipcu 1824 roku, zaś stopień doktora filozofii w lipcu 1826 roku (pracę doktorską napisał na temat De Justino Trogi Pompei epitomatore). Rozprawa doktorska w dziedzinie prawa nosiła tytuł Deusuris secundum ius romanum.

Praca

Po skończeniu studiów pracował nadal w Bibliotece Jagiellońskiej, w której był adiunktem do roku 1829, a następnie zastępcą kierownika. W okresie 1829–1831 wykładał, jako zastępca profesora, na Wydziale Filozoficznym UJ. Od roku 1831, Rzesiński prowadził wykłady z prawa rzymskiego i był z tego tytułu uznawany za wybitnego znawcę prawa rzymskiego i cywilnego. Na wniosek generała Józefa Załuskiego kuratora UJ, Rada Wydziału Prawa przyznała mu stanowisko profesora nadzwyczajnego. W tym też czasie, rozpoczął on praktykę adwokacką. W latach 1835–1836, na Uniwersytecie Jagiellońskim, wykładał też bibliografię. Kontynuował też prace Bandtkiego, dotyczące zbiorów Biblioteki UJ, przeprowadził on w tym celu ogólne skontrum księgozbioru, uporządkował zbiory druków ulotnych, opracował katalog dubletów.

Polityka

Jako polityk, Jan Rzesiński starał się godzić polityczny realizm z romantycznymi nadziejami na przyszłą suwerenność Polski. Uważał za korzystne zachowanie status quo Wolnego Miasta. W roku 1844, został wybrany do Sejmu Wolnego Miasta Krakowa, w którym pracował w Komitecie Prawodawczym. Był zwolennikiem zasady, że modyfikacji projektów aktów prawnych mogą dokonywać tylko komitety sejmowe. Był też członkiem deputacji wysłanej w kwietniu 1848 roku, do Wiednia z dokumentem zatytułowanym „Protestacja mieszkańców Krakowa wskutek doznanych gwałtów i nadużyć od władz cywilnych i wojskowych…” Dokument przygotowano po zbombardowaniu Krakowa przez Austriaków w dniu 26 kwietnia 1848 roku. Od jesieni roku 1848, Jan Kanty Rzesiński wykładał prawo kryminalne, jako zastępca profesora, w Katedrze Prawa Natury. W roku 1850, Jan Rzesiński został profesorem zwyczajnym filozofii prawa oraz rozpoczął pracę w komisji przygotowującej statut gminny Krakowa. Mimo intensywnej germanizacji Wydziału Prawa, otrzymał osobiste zezwolenie na prowadzenie wykładów w języku polskim. Po czterech latach otrzymał katedrę prawa francuskiego i dawnego prawa cywilnego.