Kazimierz Alchimowicz - wybitny, polski malarz

Lata młodości
Wychowywał się w Wilnie i tam też ukończył szkołę powszechną. Następnie pracował jako zarządca majątku ziemskiego, w małej wiosce pod Kijowem. W 1863 roku, walczył w powstaniu styczniowym na Litwie za co został zesłany do Wierchutorii, gdzie zaczął rysować. W 1869 roku wrócił do Warszawy, uczył się w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona, pod patronatem Akademii Petersburskiej. Jego prace szkolne były dwukrotnie nagradzane srebrnym medalem. W latach 1873-75, studiował w Monachium pod kierunkiem Alexandra Wagnera. W 1877 roku, przez krótki czas pełnił funkcję kierownika pracowni ozdób artystycznych. Od 1890 roku, uczył rysunku w prywatnej szkole malarstwa i rzeźby Bronisławy Poświkowej. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, a spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość
Alchimowicz malował obrazy o wątkach historycznych i legendarnych, pejzaże Wileńszczyzny, Tatr i Pienin. Kazimierz Alchimowicz został dwukrotnie nagrodzony za obraz Pogrzeb Gedymina w 1888 roku w Krakowie. Jego prace cieszyły się ogromną popularnością zarówno w kraju, jak i za granicą, gdzie również były wystawione. Duży zbiór prac Alchimowicza znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Zajmował się on też malarstwem sakralnym, w latach 1908-1910 stworzył polichromię zdobiącą wnętrze kościoła w Starej Błotnicy.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska