Wolszczan, Aleksander

Aleksander Wolszczan trafił na listę 25 największych odkrywców wszechczasów. Listę tę opublikował "Astronomy" - jeden z najpoważniejszych miesięczników astronomicznych świata. W 1992 r. Wolszczan odkrył pierwsze planety poza Układem Słonecznym. Tym samym przywrócił wiarę w znalezienie życia poza Ziemią. Odkrycie Wolszczana ocenione zostało na równi z odkryciami obcych galaktyk, czy kwazarów, a sam uczony postawiony został obok takich sław, jak Galileusz, Newton, Laplace i Kopernik. Obecnie Wolszczan jest dyrektorem Centrum Astronomicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i profesorem Uniwersytetu w Pensylwanii.

Urodził się w 1946 r. w Szczecinku. W roku 1969 ukończył studia astronomiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1973-1974 przebywał na stażu naukowym w Max-Planck-Institut w Bonn.

W roku 1975 uzyskał stopień doktora nauk ścisłych. W latach 1974-1979 pracował jako asystent, a później adiunkt na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a w latach 1979-1982 w Centrum Astronomicznym PAN im. M. Kopernika w Toruniu.

W 1982 r. wyjechał z Polski, najpierw do Max-Planck-Institut w Bonn, a w latach 1983-1993 związany był z amerykańskim Cornell University, National Astronomy and Ionosphere Center w Puerto Rico, gdzie pracował na największym na świecie 300-metrowym radioteleskopie.

Od 1992 r. pracuje na Uniwersytecie Stanowym Pensylwania jako profesor astronomii i astrofizyki.

Odkrycie przez prof. Aleksandra Wolszczana, drugiego poza słonecznym, układu planetarnego pozwoli wyjaśnić wiele spraw związanych z powstaniem układu słonecznego. Wyniki obserwacji podały znane pisma naukowe "Nature" w styczniu 1992 r. oraz "Science" w kwietniu 1994 r.

Według prof. Bohdana Paczyńskiego z Princeton University "jest to największe odkrycie dokonane przez polskiego astronoma od czasów Kopernika".