USA: Zbigniew Brzeziński nie żyje

Urodził się w Warszawie 28 marca 1928 roku, w rodzinie polskiego dyplomaty. W 1938 roku wyjechał z rodziną do Kanady, gdzie ojciec został mianowany konsulem generalnym R.P. w Montrealu. W Montrealu Brzeziński studiował na McGill University.

W 1953 roku przyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie uzyskał doktorat na prestiżowym Harvard University. Pobyt na tym uniwersytecie wspomina: "Kiedy poszedłem do Harvardu, dopiero mi się otworzyły oczy i zrozumiałem, co to jest rzeczywiście doskonały uniwersytet. Muszę powiedzieć, że mój pobyt tam był jednym z dwóch najbardziej twórczych i dla mnie osobiście zadawalających okresów mojego życia. Drugi okres oczywiście był w Białym Domu. Ale pobyt w Harvardzie był okresem szalenie dynamicznym, otwierającym mi oczy na świat i wciągającym jednocześnie w życie amerykańskie. Nie musiałem specjalnie ciężko pracować, bo się tak doskonale czułem i pasowałem do jego atmosfery, że właściwie bez ciężkiej pracy moja kariera naukowa szła jak po maśle.

Nigdy nie miałem innej lokaty, jak tylko najwyższe, co w rezultacie spowodowało, że Harvard od razu zaczął mi dawać różnego rodzaju nagrody, stypendia, promocje i możliwości, które z kolei dały mi doskonały odskok nie tylko do kariery naukowej, ale i politycznej."

W 1955 ożenił się z Emilie Ann Benes, a w 1957 zostaje obywatelem Stanów Zjednoczonych. Karierę wykładowcy uniwersyteckiego rozpoczął w 1960 r. w nowojorskim Columbia University, gdzie był założycielem i pierwszym dyrektorem Institute on Communist Affairs. W latach 1973-1976 Brzeziński był dyrektorem Trilateral Commission, instytucji, w której skład wchodzili polityczni przywódcy ze Stanów Zjednoczonych, Japonii i Europy Zachodniej, zajmującej się rozwiązywaniem problemów ekonomicznych.

Jako aktywny demokrata był doradcą w sprawach polityki zagranicznej i problemów bezpieczeństwa państwa w czasie kampanii prezydenckich: J. F. Kennedy'ego, H. Humphrey'a, L. Johnsona, a w latach 1977-1981 był głównym doradcą d/s bezpieczeństwa narodowego w czasie kadencji Jimmy Cartera. Stał na twardym stanowisku przestrzegania przez Związek Sowiecki praw człowieka, uważając jednocześnie, że odprężenie jest konieczne. Swój pobyt w Białym Domu Brzeziński opisał w książce "Power & Principle" wydanej w 1983 roku przez wydawnictwo Farrar, Strauss and Giroux.

W 1981 roku powrócił do kariery akademickiej, zaczął ponownie wykładać w Columbia University i został doradcą w Strategic and International Studies przy Georgetown University w Waszyngtonie.

Brzeziński był niezwykle płodnym publicystą, jego teksty często pojawiały się na opiniotwórczej stronie w prestiżowym nowojorskim "The New York Times" i wielu innych na całym świecie. Jako pisarz buł autorem lub współautorem ponad dziesięciu książek, większość z nich dotyczyła Związku Sowieckiego i byłych państw komunistycznych. Jego książka "Game Plane", wydana w 1986 roku, stała się niezwykle popularna, pisano o niej wszędzie.

Kiedy zapytano Brzezińskiego czy ma jakichś polityków, którzy go fascynują powiedział: "Tak, to może będzie dla Pana bardzo zabawne - trzy osoby mnie fascynują, może więcej, właściwie cztery: Hannibal, Dżyngischan, Napoleon i Piłsudski".

Zbigniew Brzeziński zmarł 26 maja, 2017

Red. Polish Pages Media