"Szable Carskiej Rosji" - niezwykłe dwutomowe wydanie. Ważna premiera 2020 roku dla wszystkich miłośników historii i oręża

Szable rosyjskie to także broń bohaterów polskich powstań narodowych w czasach, gdy ziemia ojczysta, niewidoczna na mapach, żyła tylko w sercach i pamięci Polaków. Tom pierwszy wzbogaci esej poświęcony powstaniu listopadowemu, tom drugi esej poświęcony powstaniu styczniowemu. Ilustrować je będą reprodukcje dzieł polskich malarzy batalistów, a także bezcenny oręż ze m.in. szabla generała Jana Tomickiego (1786–1847), szabla generała Józef Bema (1794-1850), szabla generała Mariana Langiewicza (1827-1887) - dyktatora powstania styczniowego a także szabla pułkownika Karola Kality (1830-1919) pseud. Rębajło.

Na szczególne miejsce zasługuje szabla rosyjska oficera kawalerii wzór 1826 generała Józefa Dwernickiego (1779-1857). Oddana do Muzeum Wojska w Warszawie ze zbiorów Józefa Brandta, jednego z najwybitniejszych malarzy batalistów drugiej połowy XIX wieku, urodzonego w Szczebrzeszynie. Z dużą dozą pewności możemy stwierdzić, że prezentowana szabla jest orężem poświęconym w czasie uroczystego nabożeństwa w Kolegiacie Zamojskiej w marcu 1831 roku, bezpośrednio przed wymarszem Korpusu Dwernickiego na Wołyń.

W "Dzienniku Powszechnym Krajowym" (nr 90, 1 kwietnia 1831 r.) w relacji z Zamościa, datowanej na 16 III 1831 r., napisano m.in.: "(...) odśpiewano suplikacje przy wystawieniu N. Sakramentu a przed daniem błogosławieństwa całemu woysku na dalszą wyprawę, (...) X. Szynglarski poświęcił pałasz walecznemu Jenerałowi Dwernickiemu i innym woyskowym, obok grobu i popiołów Jana Zamoyskiego, co równie dla wszystkich, rozczulającym było widokiem, dodając, iż my nieodrodni przodków swych imienia Polacy, wstępując w ślady poprzedników naszych, zostawiemy w puściźnie, przyszłym pokoleniom, za wzór do naśladowania nieskażony honor Narodu Polskiego (...)".

Generał Józef Dwernicki był weteranem wojen napoleońskich, partyzantem w 1809 roku, dowódcą eklerów-krakusów w 1813 roku, w wojsku Królestwa Polskiego dowodził m. in. 2. p. uł. Miał opinię zdolnego kawalerzysty, nacierającego jak feldmarszałek Blücher. Przeszedł do historii jako szczery patriota, znakomity i waleczny generał, zwycięzca słynnej bitwy pod Stoczkiem.

Dwutomowa publikacja powstaje w konsultacji m.in. z prof. dr. hab. Wojciechem Zabłockim, Tadeuszem Królikiewiczem i dr. Alexandrem Gwozdewiczem. Zostanie ona wydana w języku polskim (z dodatkowymi opisami oręża w języku angielskim i rosyjskim).
Premiera publikacji zaplanowana jest na październik 2020 roku.

„Szable Carskiej Rosji" będą pierwszą częścią swoistej ponad 1200-stronicowej trylogii. Następna w kolejności będzie premiera pozycji „Szable Armii Czerwonej". Ostatnią, trzecią częścią będzie unikatowa na skalę światową publikacja "Złota Broń Carskiej Rosji". W książce zaprezentowany zostanie oręż nagrodowy przyznawany za męstwo – złota broń Św. Anny i Św. Jerzego.

SZABLA – SYMBOL POLSKOŚCI I WIELKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ

„Polska i szabla – pojęcia ze sobą powiązane. Szabla to obcy przybysz z dalekiego Wschodu, który znalazł u nas drugą ojczyznę; tutaj opromieniła ją sława ponad wszystkie inne oręże” (Z. Hartleb „Szabla Polska – Jej rozwój historyczno-techniczny” 1926).

W ostatnich latach wielką popularnością cieszą się flagowe publikacje Janusza Jarosławskiego „Szable Wojska Polskiego 1918-1921” oraz „Bagnety Wojska Polskiego”, które są zwieńczeniem jego ogromnego zamiłowania do tradycji polskiej broni białej i wieloletniej pracy.

Dzięki uprzejmości Muzeum Wojska Polskiego, po raz pierwszy w jednej książce zaprezentowane zostały szable najwybitniejszych postaci II Rzeczypospolitej – marszałka Józefa Piłsudzkiego, marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, generała Władysława Sikorskiego, generała Mikołaja Bołtucia, generała Stanisława Sosabowskiego, generała Józefa Hallera i wielu innych wybitnych postaci okresu II Rzeczypospolitej.

Jak podkreśla autor, Janusz Jarosławski, w historii Polski i w sercach Polaków szabla ma swoje szczególne miejsce.

Słowa pieśni Legionów Dąbrowskiego „…co nam obca moc wydarła, szablą odbierzemy…” zaciskały dłoń pokoleń Polaków na orężu, który stał się symbolem walki i upragnionej niepodległości. Pielęgnowana, przekazywana z pokolenia na pokolenie, stanowiła o doskonałości rodu i była symbolem świetności niepodległej Polski. Również, a właściwie szczególnie w czasach, gdy ziemia ojczysta, niewidoczna na mapach, żyła tylko w sercach i pamięci Polaków. Ciesząca się ogromnym autorytetem i zaufaniem społecznym armia polska – nosicielka najcenniejszych dla Polaków wartości – szarżowała w wyprawie kijowskiej, Bitwie Warszawskiej, kontruderzeniu znad Wieprza, w bitwach pod Komarowem i nad Niemnem.

Wszędzie tam, szabla w rękach Polaków odegrała najważniejszą rolę. W głównej mierze nie była to jeszcze „szabla polska”, bowiem walczący żołnierze uzbrojeni byli w oręż trzech zaborczych armii, w których służyli w czasie Wielkiej Wojny. Nabyte w walce obcą bronią doświadczenia stały się – w kolejnych latach – przyczynkiem do badań nad budową i konstrukcją własnej, lepszej, polskiej szabli.

- Szabli, która miała sprawdzić się w walkach o utrzymanie niepodległości w kolejnej wojnie.

Symbolika szabli stanowi po dziś dzień dla każdego Polaka nieocenioną wartość. To usankcjonowany ceremoniałem wojskowym element wojskowej asysty honorowej. To czytelny atrybut honoru, waleczności i dotrzymywania słowa.

Więcej informacji na stronie: https://www.januszjaroslawski.pl

Autorem książek jest Janusz Jarosławski – ekspert i kolekcjoner broni białej, publicysta, wydawca oraz autor książek historycznych, od wielu lat zajmujący się popularyzacją wiedzy o polskiej broni białej. Publikacje autora to projekty objęte patronatem honorowym Muzeum Wojska Polskiego, Muzeum Niepodległości, a także Narodowego Instytutu Wolności. Realizowane są w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości oraz odbudowy polskiej państwowości, którym towarzyszy logo Programu Wieloletniego „Niepodległa”.