Jak zostać zatrudnionym już po pierwszym telefonie

W swojej karierze zawodowej na pewno zetkniesz się w taki czy inny sposób z możliwością podjęcia pracy w małej firmie. Zresztą tendencje rynkowe wskazują, że udział firm – molochów na rynku stale się zmniejsza, czy to w skutek zwolnień czy też komputeryzacji-mechanizacji pracy. Masowe zwolnienia w gigantach, takich jak AT&T czy Boeing potwierdzają obserwację, że przyszłość zatrudnienia w Stanach należy do niedużych firm, przede wszystkim usługowych. Gdy ubiegasz się o pracę w wielkiej firmie, poza swym życiorysem zawodowym, musisz wypełnić szereg formularzy, które następnie trafiają do działu kadr (Human Resources Department lub Personnel Department) i tam anonimowo wędrują od biurka do biurka. Osobista rozmowa z przyszłym przełożonym jest kulminacją wieloetapowego procesu selekcji kandydatów.

Tymczasem w małej firmie od razu pierwszy telefon na ogół łączy cię z szefem lub bliskim jego współpracownikiem, od którego wiele zależy. Dlatego już do pierwszej rozmowy musisz być dobrze przygotowany.

Rady
1. Zastanów się, czy Twoje doświadczenie zawodowe lub umiejętności odpowiadają wymaganiom wymienionym w ogłoszeniu. Jeśli ogłoszenie jest ogólnej treści, np.: "Elektryk potrzebny" - dzwoń, jeśli natomiast precyzuje: "Elektryk z umiejętnością czytania schematów" - nie dzwoń, jeśli nie umiesz czytać rzeczonych schematów. Rozbrajające wyznanie: Ale ja się szybko uczę – powoduje natychmiastową chęć odłożenia słuchawki przez ogłoszeniodawcę, który widocznie ma już doświadczenie z "szybko uczącymi się" i dlatego nie napisał w ogłoszeniu "do przyuczenia"...

2. Rozmowę zacznij i prowadź w języku angielskim, chyba że rozmówca zaproponuje przejście na język polski. Wystawiasz sobie świadectwo znajomości języka, posiadania tzw. manier telefonicznych, a mimochodem komplementujesz szefa (jeśli jest Polakiem), że niby nie rozpoznałeś, iż mówi z obcym akcentem.

Ważne:
3. Bądź przygotowany na następujące pytania i odpowiadaj na nie szybko. Czas szefa w małej firmie to jego pieniądz i na pewno doceni twoją organizację i przygotowanie do rozmowy:

• Pyt. Jakie jest Pana doświadczenie w Stanach?
• Jakie ma Pan wykształcenie ze swojego kraju?
• Czy w Stanach kształcił się Pan dodatkowo?
• Jaki jest Pana status prawny? Zielona karta?
• Czy ma Pan prawo jazdy (i potrafi jeśdzić autem)?
• Czy (jeśli odpowiedś na poprzednie pytanie jest twierdząca) ma
• Pan punkty karne?
• Dlaczego zmienia Pan pracę?

Odpowiedś prawidłowa: Poprzednia firma zbankrutowała/wyprowadziła się/ zredukowała zatrudnienie/wracam do zawodu po przerwie na wychowanie dzieci.

Odpowiedś nieprawidłowa: Chcę się nauczyć czegoś nowego. Kontrodpowiedź właściciela małej firmy mogłaby brzmieć: To idź Pan do szkoły.


Ile chciałby Pan zarabiać?
Odpowiedś musi być dyplomatyczna, a więc podana przez ciebie stawka nie może bardzo odbiegać od rynkowej. Bądś przygotowany na to pytanie, bo padnie na pewno. Oto przykłady odpowiedzi, które otrzymywałam zadając to pytanie kandydatom z ogłoszenia. "No, bo ja wiem, jak najwięcej" (Ręce opadają, każdy chce zarabiać dużo). "W poprzedniej pracy miałem siedemset na tydzień" (To wracaj do poprzedniej pracy). "A ile Pani płaci?" (Tyle, ile jest Pan wart dla firmy).
Oczywiście podane odpowiedzi należały do kategorii bezwzględnie dyskwalifikujących...

Jaki jest Pana mocny punkt, czym pokonuje Pan rywali do tej pracy? Moja ulubiona odpowiedś: Jestem punktualny i dokładny, poza tym nie kłamię – ten kandydat wygrał.

Jak często potrzebuje Pan wolnych dni? To podchwytliwe pytanie, bo przy odpowiedzi „wychodzą” ważne rzeczy, jak np. posiadanie małych dzieci, które czasem chorują, własna choroba, np. cukrzyca, wymagająca regularnych konsultacji medycznych lub też krotochwilne poczucie humoru kandydata: „Tylko wtedy, kiedy zapiję...”. Prawidłowa odpowiedś powinna uwzględnić rzeczywisty stan rzeczy, np. w ubiegłym roku chorowałem na grypę i miałem dwa dni wolne, żona nie pracuje, więc gdy dzieci są chore – ona się nimi zajmuje.

Czy jest Pan przygotowany zostawać dłużej w pracy, jeśli zajdzie taka potrzeba? Powyższa lista oczywiście nie wyczerpuje wszystkich pytań, a jedynie obejmuje pytania ogólne. Pytania szczegółowe, tj. dotyczące specyfiki pracy, zostaną zadane w pierwszym rzędzie, aby pracodawca mógł „przejrzeć” twoje kwalifikacje. Bądś też przygotowany na to, że możesz zostać poproszony o przesłanie resume, co uczyń jak najszybciej.

Oczywiście, nawet najlepiej opanowana sztuka telefonicznego interview nie zapewni ci pracy od ręki, ale może wydatnie podnieść twoje szanse na sukces.

Dodatkowo zaś:
4. Pomyśl o jakimś kursie zawodowym. Niekiedy trzy-, czterotygodniowe kursy na pobliskiej uczelni czy w szkole biznesu (business school) podnoszą szanse na rynku pracy, ponieważ szlifujesz angielski, nabywasz umiejętności, których nie mają konkurenci do pracy, poza tym twój zapał do dokształcania się robi doskonałe wrażenie. Przykłady kursów: Wordprocessing (6 tygodni, koszt $180), Communication in English ($220 za 8 tygodni), Defensive Driving (4 godziny, koszt $45).
5. Zaskocz pracodawcę propozycją wolontariatu: "To ja popracuję jeden dzień bez zapłaty, żeby się Pan przekonał, co potrafię”. Ze swojej strony zaś powinieneś mieć wizję, czego oczekujesz po pracy. Urlop, ubezpieczenie zdrowotne, czas pracy, nadgodziny wymagają przedyskutowania natychmiast, gdy zorientujesz się, że twój rozmówca jest tobą zainteresowany.