Zadośćuczynienie dla zesłańców deportowanych do Związku Sowieckiego

Proponowane przepisy określają zasady przyznawania zadośćuczynienia, w tym krąg osób uprawnionych do jego otrzymania, wysokość i tryb przyznawania świadczenia.

„W uzasadnieniu projektu podkreślono, że dotychczasowe rekompensaty udzielane przez państwo polskie z tytułu prześladowań doznanych ze strony okupantów nie objęły wszystkich polskich zesłańców. Projekt - jak wskazano - jest też odpowiedzią na postulaty środowiska Sybiraków, w których sygnalizowano, że dożywają oni swoich dni bardzo często w trudnych warunkach” - czytamy w depeszy PAP.

Jednorazowo wypłacane świadczenie jest projektowane w wysokości proporcjonalnej do okresu przebywania na zesłaniu lub deportacji w Związku Sowieckim. Za każdy pełny miesiąc podlegania represjom ma przysługiwać 200 złotych.

„Zadośćuczynienie będzie przyznawane na wniosek osoby zainteresowanej złożony szefowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. We wniosku powinno się znaleźć oświadczenie o nieuzyskaniu odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie ustawy z 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Wypłata zadośćuczynienia będzie wolna od egzekucji i nie będzie podlegać wliczeniu do dochodu uprawniającego do wszelkich świadczeń i dodatków. Świadczenie będzie też zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych” - napisała PAP.

Świadczenie będzie finansowane z budżetu państwa. Z danych UdSKiOR wynika, że mogłoby je uzyskać ok. 22 tys. osób.

„W uzasadnieniu projektu podano, że średni czas przebywania na deportacji lub w obozie w ZSRR w przypadku Sybiraków zamieszkujących na terytorium Polski wynosi 66 miesięcy. Tym samym średnia wysokość świadczenia pieniężnego dla jednej osoby może wynosić 13,2 tys. zł. Koszt wypłaty świadczeń oszacowano na 290 mln zł” - czytamy w depeszy Polskiej Agencji Prasowej.

Mam nadzieję, że ten projekt zostanie bardzo szybko przyjęty przez Sejm i Senat, a potem ustawę niezwłocznie podpisze Prezydent RP. W przypadku steranych życiem na obczyźnie ludzi w podeszłym wieku, często poważnie schorowanych liczy się bowiem każdy dzień.