Wszystkie wpadki Drzewieckiego

Mirosław Drzewiecki będzie kandydował w wyborach parlamentarnych z PO. Ma zająć ostatnie miejsce na łódzkiej liście – twierdzi "Newsweek".

Informację tę niemal natychmiast zdementowała miejscowa Platforma. Jej szef Andrzej Biernat oświadczył: – Obecnie nazwiska Mirosława Drzewieckiego nie ma na naszej liście kandydatów do Sejmu.

Według posła do rozmowy na ten temat będzie można wrócić, kiedy prokuratura wyjaśni rolę byłego ministra sportu w aferze hazardowej.

Część działaczy PO uważa, że nie trzeba na to czekać. – Mirek był fantastycznym ministrem sportu. Stworzył program budowy Orlików i sprawił, że nasze przygotowania do Euro 2012 przyspieszyły. Nie można przekreślać jego dokonań z powodu kilku nierozważnych znajomości – mówi "Rz" jeden z polityków PO. Od dłuższego czasu wśród polityków krążą informacje, że Drzewiecki zabiega o miejsce na liście.

Jednak inni podkreślają, że rehabilitacja Drzewieckiego pokazałaby, iż w Platformie nie obowiązują wysokie standardy. – To byłaby dla nas tragedia. Nawet jeśli Drzewiecki pakował się w kłopoty nie z własnej winy, to ma na koncie taką liczbę wpadek, że powinien odejść z polityki – mówi inny poseł PO.

Z biznesu do polityki

Drzewiecki, zanim trafił do polityki, był łódzkim biznesmenem z branży odzieżowej. Trafił na listę 100 najbogatszych Polaków tygodnika "Wprost".

Sporo emocji wywołała sprawa łódzkiej kawiarni Wiedeńska, która należała do żony Drzewieckiego. W połowie lat 90. stała się ona miejscem spotkań gangsterów. Pojawiły się więc plotki na temat związków Drzewieckiego z mafią. – To były straszne bzdury. Ile nerwów straciliśmy przez tę kawiarnię, to szkoda mówić – wspominał Drzewiecki. Dlatego zdecydowali się z żoną ją sprzedać.

Robił za to polityczną karierę. Był posłem KLD, UW, wreszcie PO. Sprawował bardzo ważną funkcję – skarbnika Platformy. Po wyborach 2007 r. został ministrem sportu w rządzie Donalda Tuska.

W mediach był jednym z najlepiej ocenianych ministrów. Jego przyjaźń z Tuskiem i Grzegorzem Schetyną sprawiła, iż mówiło się, że jest "nie do ruszenia".

Polska to dziki kraj

Wszystko się zmieniło po ujawnieniu przez "Rz" w październiku 2009 r. kulisów afery hazardowej. Okazało się, że ministra łączyły bliskie relacje z biznesmenem branży hazardowej Ryszardem Sobiesiakiem. To właśnie jego podpis widniał na słynnym piśmie do Ministerstwa Finansów, w którym proszono o wycofanie się z dopłat do automatów, na czym zależało branży hazardowej. Z pomocą szefa swojego gabinetu Marcina Rosoła miał też pomagać w załatwieniu córce Sobiesiaka pracy we władzach Totalizatora Sportowego. Tłumaczenia Drzewieckiego nie przekonały opinii publicznej i musiał podać się do dymisji. Część polityków PO dziś bagatelizuje jego udział w aferze. – Mirek nie ma zarzutów. Nie ma kompromitujących go rozmów z Sobiesiakiem – przekonują.

Jednak nazwisko Drzewieckiego pojawia się także w innej aferze związanej z Sobiesiakiem – wyciągowej. Sobiesiak załatwiał z nim pomoc w uzyskaniu w Ministerstwie Środowiska decyzji umożliwiającej wycięcie drzew. Chodziło o teren w Zieleńcu, gdzie działa teraz należący do Sobiesiaka wyciąg narciarski.

Drzewiecki obiecał mu pomoc. Aktywną rolę w sprawie po raz kolejny odegrał Rosół. Zachowały się kłopotliwe dla Drzewieckiego rozmowy z biznesmenem. I w tej sprawie nie postawiono mu zarzutów. Po odejściu z urzędu nie krył rozgoryczenia. – Jestem dowodem na to, że Polska jest w dalszym ciągu dzikim krajem – mówił na Florydzie polonijnemu dziennikarzowi. Zapewniał, że "gardzi polityką" i cieszy się, że ma z nią niewiele wspólnego. Teraz jednak coraz częściej pojawia się w Sejmie. – Jak widać, czas zmienił nieco jego zdanie i dzisiaj znów nie ma nic przeciwko zaangażowaniu w politykę. Zobaczymy, co na to Platforma. To będzie dla niej prawdziwy test – komentuje politolog Artur Wołek. Śledztwa dotyczące obu afer: hazardowej i wyciągowej, wciąż się toczą.

    ZE STENOGRAMÓW CBA

    Z Sobiesiakiem o wyciągu

    Ryszard Sobiesiak: Dzień dobry, dalej zajęci? Sobiesiak się kłania.

    Mirosław Drzewiecki: Cześć Rysia.

    RS: A cześć panie ministrze. No to kurde mol ja już myślałem, że ty już kurna nie chcesz… to nie chcesz mi tu pomóc… nie zrobię tego wyciągu na zimę no…

    MD: Proszę?

    RS: No nie zrobię tego wyciągu na zimę jak k...!

    MD: Słuchaj, już będę dzwonił, zaraz się dowiem, bo teraz przejeżdżam z jednego miejsca do drugiego (...)

    RS: Proszę cię bardzo, bo ja już tu chciałem panu Reinertowi (Alojzy, producent okien – red.) dać, żeby dzwonił, żeby dzwonił do ciebie, bo ty ode mnie nie odbierasz. Nic nie potrzebujesz od pana Alojzego?

    MD: Na razie nie, ale będę potrzebował okna jeszcze.

    RS: Będziesz potrzebował jeszcze okna jeszcze…

    MD: Duże takie jedno przesuwane, pięć metrów ponad. (...)

    RS: To dobra, to nie przeszkadzam, Mirek weź proszę cię dopilnuj to.

    MD: Dobrze, dobrze.

    22.09.2008 r.

Jarosław Stróżyk
Rzeczpospolita, rp.pl