Obwarzanek o krok od Europy

Wniosek o rejestrację obwarzanka krakowskiego zgłosiła grupa piekarzy działających przy Jurajskiej Izbie Gospodarczej.
   
- Cieszę się, że kolejny produkt z Małopolski trafi na unijną listę. Tradycyjne produkty są ważnym elementem budowania tradycji i tożsamości regionu - podkreślił marszałek województwa Marek Nawara.
   
Jeśli  nie będzie zastrzeżeń ze strony innych państw członkowskich UE, obwarzanki krakowskie będą mogły być wypiekane tylko na terenie podwawelskiego grodu oraz powiatu krakowskiego i wielickiego. Nazwa produktu wywodzi się od sposobu produkcji: obwarzania, czyli obgotowywania ciasta w podgrzanej wodzie.
   
Pierwsze wzmianki o wypieku obwarzanków na terenie Krakowa i okolic pochodzą z 1394 roku. W rachunkach dworu króla Władysława Jagiełły i królowej Jadwigi z lat 1388-1420 zachowała się z 2 marca 1394 roku następującą informacja: "dla królowej pani pro circulis obrzanky 1 grosz" - przypomnieli krakowscy piekarze.
   
Obecnie obwarzanki krakowskie są sprzedawane na terenie całego miasta w liczbie około 150 tysięcy sztuk. Często nazywa się je także bajglami, ale nie należy mylić ich z preclami. Można je kupić również w wielu innych miastach, co zostanie jednak zabronione po uzyskaniu unijnego certyfikatu (chyba że będą wypiekane w Krakowie oraz w dwóch wymienionych wyżej powiatach i szybko - kwestia świeżości - przewożone gdzie indziej).
   
Tradycyjnie wytwarzany obwarzanek krakowski to wypiek spiralnie zwinięty z dwóch lub trzech wałeczków ciasta, który może być posypany solą, makiem lub sezamem; smak jest zmieniany przez stosowanie posypek, a kształt przypomina pierścień, owal, rzadziej  regularne kółko; każdy ma inny kształt ze względu na ręczne obrabianie i formowanie ciasta - taką definicję uzyskali dziennikarze od podwawelskich piekarzy.
   
Do tej pory unijni eksperci zarejestrowali jako regionalne następujące małopolskie produkty: bryndzę podhalańską, redykołkę i oscypek. Na rejestrację oczekują chleb prądnicki, fasola "Piękny Jaś" z doliny Dunajca, jabłko łąckie, karp zatorski, kiełbasa lisiecka.

Jerzy Bukowski