Z myślą o deportowanych

Do tej pory - jak przypomniał "Nasz Dziennik" - osoby, które były deportowane do pracy przymusowej i osadzone w obozach pracy przez obu okupantów mogły starać się o świadczenie pieniężne z tego tytułu jedynie wówczas, jeżeli zamieszkiwały lub miały miejsce stałego pobytu na terenie Polski. Tę praktykę zakwestionował w ubiegłym roku Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, co zmusiło rząd RP, aby dostosować przepisy do tego orzeczenia.
   
Na mocy znowelizowanej ustawy świadczenia będą mogły otrzymywać również osoby represjonowane nie mieszkające na stałe w naszym kraju, ale posiadające polskie obywatelstwo.    

"Według szacunków dotyczy to około 2 tys. osób. W tej grupie sytuują się także inwalidzi wojenni. Aby otrzymać to świadczenie, w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie ustawy - co jest przewidziane na 1 stycznia 2010 r. - należy w organie emerytalno-rentowym złożyć wniosek o wznowienie postępowania w sprawie jego przyznania, które zostało wcześniej zamknięte. Zaległe świadczenia będą naliczane od momentu złożenia pierwotnego, nieuwzględnionego wcześniej wniosku - nie wcześniej jednak niż od 1 maja 2004 roku" - poinformował "ND".
   
Działając na mocy poprzednich przepisów ustawy Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wydał około 320 tysięcy decyzji o przyznaniu świadczenia osobom represjonowanym lub deportowanym.
   
"Wypłacane co miesiąc świadczenie wynosi maksymalnie 173 zł w przypadku osoby przebywającej co najmniej 20 miesięcy lub dłużej w obozie pracy lub deportowanej. Natomiast inwalidzi wojenni, w liczbie 90 tys. wraz z wdowami, otrzymują rentę w wysokości 1850 złotych" - napisał "Nasz Dziennik".
   
Nowelizacja ustawy z pewnością ucieszy wiele osób, które najpiękniejsze lata młodości spędziły w niewolniczej pracy na rzecz niemieckich i sowieckich ciemiężycieli.

Jerzy Bukowski