Generał \"Zo\" patronką biblioteki

Nie jest to wybór podyktowany jedynie chęcią oddania szacunku bohaterskiej gen. "Zo". Znana głównie jako bohaterka wojennej konspiracji, była także nauczycielką, wykładowcą i naukowcem. W sferze jej zainteresowań leżały kwestie związane z kształceniem dorosłych, w tym nauczycieli i pracowników jednostek kulturalno-oświatowych.
   
Jeszcze przed wojną, w 1931 roku, rozpoczęła pracę dydaktyczną, ucząc m.in. matematyki, fizyki i wychowania fizycznego w Miejskim Gimnazjum Żeńskim w Toruniu. Była także społeczną instruktorką przysposobienia wojskowego kobiet.
   
W latach okupacji brała udział w tajnym nauczaniu w konspiracyjnych gimnazjach. Po wojnie powróciła na studia, uzyskując dyplom z pedagogiki społecznej na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie zatrudniono ją na stanowisku asystentki. Zajmowała się problematyką kształcenia dorosłych i kształcenia korespondencyjnego.
   
Następnie uczyła w szkołach średnich w Łodzi, Toruniu i Olsztynie. Doktorat obroniła w Katedrze Pedagogiki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Badania nad samokształceniem dorosłych zaowocowały licznymi artykułami w czasopismach fachowych.
   
W 1965 roku obroniła rozprawę doktorską pt. „Szkoła korespondencyjna i jej uczniowie”, a 30 lat później otrzymała "belwederski" tytuł profesora nauk humanistycznych.

Jerzy Bukowski