Deklaracja i Apel Społecznego Komitetu Obchodów 14 czerwca - Pierwszego Transportu Polskich Więźniów do KL Auschwitz

Miejsce, w którym powołujemy Komitet nie jest przypadkowe.

To miejsce symboliczne, ze swoistą misją, wynikającą wprost ze swojego historycznego dziedzictwa. To z Tarnowa 14 czerwca 1940 r. wyruszył pierwszy transport więźniów do KL Auschwitz, co rozpoczęło tragiczną historię tego największego niemieckiego obozu zagłady. To również w Tarnowie, już 28 sierpnia 1939 r. - w wyniku wybuchu bomby podłożonej przez niemieckich dywersantów na dworcu kolejowym - śmierć poniosło 20 osób. Regularne działania wojenne rozpoczęły się cztery dni później, ale ofiary tego zamachu na pewno nie były ofiarami czasu pokoju.

Będziemy to zawsze podkreślać: pierwsze ofiary wojennej hekatomby rozpętanej przez Niemców to byli Polacy! Żadne inne państwo i społeczeństwo nie poniosło w czasie II wojny światowej takich strat procentowych w ludności, jak Polska.

Nie przestaniemy przypominać, że KL Auschwitz, który stanął na ziemiach podbitych, bezpośrednio włączonych do III Rzeszy, został stworzony przez Niemców dla Polaków. Polacy byli pierwszymi ofiarami tego obozu, przez pierwsze dwa lata stanowiąc tu zdecydowaną większość przetrzymywanych i mordowanych. Polscy obywatele stanowili także większość ofiar tego gigantycznego miejsca zagłady w całym okresie jego funkcjonowania. Podobnie było w przypadku wielu innych obozów koncentracyjnych, utworzonych na terenie III Rzeszy i na okupowanych przez Niemców ziemiach polskich.

Ubolewamy, że fakty te są albo nieznane opinii publicznej, szczególnie tej międzynarodowej, albo w dziwny sposób marginalizowane.
Dlatego deklarujemy, że nigdy nie ustaniemy w głoszeniu prawdy o krzywdach wyrządzonych Polakom w II wojnie światowej a także w zabiegach o upamiętnienie polskich męczenników i miejsc ich kaźni.

Jesteśmy wdzięczni byłym polskich więźniom i ich przyjaciołom skupionym w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Rodzin Oświęcimskich, którzy w roku 2006 po wielu latach starań doprowadzili do ustanowienia przez Sejm RP Narodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady.

Niestety, z przykrością stwierdzamy, że od czasu jego ustanowienia to ważne państwowe święto nie doczekało się tak spektakularnych i powszechnych obchodów jak inne, podobne, narodowe rocznice, np. 1 marca, 1 sierpnia, czy rocznica powstania w gettcie.
Dowodem niskiej rangi obchodów tego Narodowego Dnia Pamięci jest np. brak obecności głowy państwa na wszystkich dotychczasowych uroczystościach 14 czerwca w Tarnowie i Oświęcimiu.

W ten sposób marnuje się potencjał tej rocznicy, jako naturalnego oręża do odpierania coraz liczniejszych aktów fałszowania historii II wojny światowej, w tym przedstawiania naszego narodu nie jako ofiar niemieckich zbrodni, ale jako ich sprawców lub dobrowolnych pomocników zbrodniarzy.

Z rosnącym niepokojem obserwujemy także coraz to nowe przeszkody, na jakie w godnym przeżywaniu tej rocznicy napotykają polscy patrioci, w tym Rodziny Ofiar - uczestnicy obchodów, odbywających się 14 czerwca na terenie Państwowego Muzeum Auschwitz- Birkenau w Oświęcimiu - miejscu uświęconym krwią i prochami setek tysięcy polskich obywateli.

Biorąc pod uwagę wymienione wyżej okoliczności i realizując testament więźniów I Transportu oraz oczekiwania wielu innych Polaków więzionych w KL Auschwitz i pozostałych niemieckich obozach koncentracyjnych a także innych miejscach męczeństwa naszych rodaków,
apelujemy:

1. do Prezydenta Rzeczypospolitej i pozostałych najwyższych władz naszego państwa o osobiste uczestnictwo w uroczystościach 80. rocznicy I Transportu do KL Auschwitz w dniach 13 i 14 czerwca 2020 roku oraz w miarę możliwości konsekwentną obecność na obchodach Narodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady w Tarnowie i Oświęcimiu także w latach następnych;
2. do mediów, w tym szczególnie do władz Telewizji Polskiej, o zabezpieczenie bezpośrednich relacji z uroczystości i imprez odbywających się 13 i 14 czerwca w Tarnowie i Oświęcimiu, zaplanowanie odpowiedniej okolicznościowej ramówki w kanałach informacyjnych i tematycznych oraz uczczenie tego Dnia Pamięci umieszczeniem w rogu ekranu na wszystkich kanałach emblematu zawierającego trójkąt z literą „P”, jaki nosili polscy więźniowie;
3. do wszystkich pozostałych władz państwowych i samorządowych oraz dyrekcji wszystkich instytucji publicznych, w tym ośrodków kultury, szkół i uczelni, o zapewnienie godnej i pełnej oprawy obchodom tego święta oraz zaangażowanie w ich przeżywanie całych społeczności;

domagamy się:

• zapewnienia możliwości zwiedzania obiektów Państwowego Muzeum Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu w dniu 14 czerwca wyłącznie dla uczestników uroczystości rocznicowych, tj. zamknięcia w tym dniu Muzeum dla innych zwiedzających, jak to ma miejsce w przypadku corocznego „Marszu Żywych”,
• powrotu do możliwości sprawowania Mszy Świętej pod Blokiem 11, gdzie odprawiana była ona od zakończenia wojny, zgodnie z wolą byłych polskich więźniów, którzy tworzyli Muzeum KL Auschwitz
• umożliwienia przejścia uczestnikom uroczystości, odbywających się na terenie Muzeum, w Marszu Pamięci z flagami narodowymi na drzewcach,
• umożliwienia odegrania w trakcie głównych uroczystości rocznicowych polskiego hymnu narodowego pod Ścianą Straceń, pod którą zginęło wielu naszych rodaków wznoszących w ostatnich chwilach swojego życia okrzyk „Jeszcze Polska nie zginęła!”.

Jednocześnie deklarujemy naszą pomoc w przeprowadzeniu i uzupełnieniu rocznicowych uroczystości.
Zapewniamy, że uczynimy wszystko, aby przygotowaniom do obchodów i samym obchodom 14 czerwca nadawać możliwie powszechny, masowy i spektakularny, ale i spokojny, refleksyjny, patriotyczny charakter.

Nie ustaniemy w konsekwentnym dążeniu do organizowania takich obchodów, które włączą do ich przeżycia nie tylko społeczności lokalne oraz środowiska bezpośrednio zainteresowane tą tematyką, ale całą wspólnotę narodową, rozchodząc się szerokim echem po całym świecie.

Wszystkich, którzy podzielają cele zawarte w Deklaracji zapraszamy do współpracy i wstąpienia do Komitetu. Formuła przystępowania jest otwarta. Każda pomoc bezcenna. Jest tak, jak napisał w swoim liście Wojciech Kempa: „Bardzo ważne jest, byśmy dziś głośno i wyraźnie upomnieli się o prawdę. I wiedzmy, że jeśli my się o nią nie upomnimy, to nikt inny za nas tego nie zrobi.

Kontakt: kontakt@14czerwca.pl
Joanna Płotnicka