Dwaj powstańcy

W ich osobach uhonorowany został heroizm wysokiego dowódcy i oficera niskiego szczebla. Gen. Chruściel stał na czele Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, będąc faktycznym dowódcą Powstania. Por. Rodowicz wpisał się do narodowej legendy jako członek batalionu "Zośka" Szarych Szeregów, który przeżywszy 63 dni walk z Niemcami zginął zakatowany przez komunistów już po zakończeniu II wojny światowej.    

"Montera" znali najważniejsi dowódcy AK, "Anodę" tylko jego harcerscy przyjaciele. Inna była skala odpowiedzialności za podwładnych, podejmowanej przez każdego z nich, ale kierowały nimi te same ideały.     

Pierwszy patrzył na Powstanie z ogólnej perspektywy strategicznej, drugi szedł w bój na wyznaczonym przez przełożonych taktycznym odcinku, nie ogarniając całokształtu pola walki w stolicy. Gen. Chruściel miał pełną świadomość dramatycznej sytuacji, w jakiej musiał wydawać rozkazy wielu tysiącom powstańców, por. Rodowicz ufał w mądrość swoich dowódców i starał się jak najlepiej wykonywać ich polecenia.    

Nazwiska ich obu były przez wiele lat systematycznie wymazywane z kart najnowszych dziejów Polski przez komunistyczny reżim PRL. Nie udało się to i dzisiaj symbolizują konspiracyjną oraz powstańczą niezłomność. Odzyskali należne sobie miejsce w narodowej pamięci i pozostaną w niej już na zawsze.

Jerzy Bukowski