Czas dla arcybiskupa Głodzia

Nie podzielam przekonania ani tych, którzy z góry założyli, iż abp Głódź zaprowadzi kapralskie porządki w znanej z umiłowania wolności i demokracji archidiecezji gdańskiej (argumenty: bo był biskupem polowym Wojska Polskiego i ma naturę autokraty), ani tych radujących się z perspektywy zupełnie odmiennego sposobu zarządzania nią (argumenty: bo odchodzący na emeryturę abp Tadeusz Gocłowski był nazbyt liberalny, tolerował bałagan i kompletnie nie panował nad swoim gospodarstwem, czego najlepszym przykładem stała się afera z wydawnictwem Stella Maris).
   
Bardzo często zdarza się, że człowiek znany z określonego sposobu bycia i zachowania wobec innych potrafi dość radykalnie zmienić się (oczywiście w określonych przez psychologów granicach), podejmując nowe wyzwania, idąc w inne otoczenie, a także biorąc sobie do serca krytyczne uwagi na swój temat.
   
Bywa oczywiście i tak, że to on narzuca swoje standardy nowym podwładnym oraz zmusza ich do akceptowania jego poglądów, zwyczajów, metod postępowania. Wiele zależy od doraźnego kontekstu, jak również od umiejętności dostosowania się (albo nie) przez przełożonego do specyfiki nowego otoczenia.
   
Poczekajmy więc spokojnie na pierwsze decyzje personalne i zarządzenia administracyjne abp. Głodzia, nie przesądzając odgórnie (wedle własnych, a więc jak najbardziej subiektywnych upodobań, poglądów i życzeń) o tym, czy będzie on znakomitym, czy też beznadziejnym metropolitą gdańskim. Czas najlepiej zweryfikuje wszystkie pozytywne oraz negatywne oczekiwania i pokaże, jak zapisze się on w historii tej ważnej oraz prestiżowej archidiecezji.

Jerzy Bukowski