Zamach stanu OFE - rozpoczyna się w Polsce wojna finansowa!

Dlaczego Belka w rozmowie z ministrem Sienkiewiczem domagał się dymisji ministra Rostowskiego, przecież formalnie rzecz biorąc prezes NBP poparł decyzje rządu o praktycznej likwidacji – ale tylko na trzy lata – Otwartych Funduszy Emerytalnych. Żeby cokolwiek z tego zrozumieć, musimy czytelnikowi przypomnieć, że „prywatyzacja emerytur” wprowadzona Polsce w 1999 r. jest zgodnym zdaniem ekonomistów – z szlachetnym wyjątkiem Balcerowicza – jedną z największych grabieży dokonanych przez międzynarodową finansjerę na polskim narodzie. Był to akt już nawet nie kolonialnego wyzysku, ale zwykłego finansowego bandytyzmu, który odbije się na życiu milionów rencistów i emerytów. Przypomnijmy w ogromnym skrócie fakty.

Błyskawiczna, rozpoczęta w 1997 roku informatyzacja ZUS-u uwarunkowana była powstaniem drugiego filaru ubezpieczeń, który powoływał do życia prywatne Otwarte Fundusze Emerytalne, na które – zgodnie z ustawą – elektronicznie przelewano 37,5% składki płaconej przez ubezpieczonego. Innymi słowy informatyzacja ZUS związana była z procesem „prywatyzacji emerytur”. Otóż - a jest to fakt niezwykle istotny - to nie nasi politycy wpadli na pomysł prywatyzacji emerytur i to nie oni go przeprowadzali. Reformę systemu ubezpieczeń społecznych wymusił na nas Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który aby mieć pewność, że interesy globalnych spółek finansowych będą w Polsce realizowane: „uznał za konieczne oddelegowanie do Polski wystarczająco dużej liczby swego personelu, by zapewnić skuteczną realizacje tych reform.” ** Więcej pracownik Banku Światowego, Michał Rutkowski, został mianowany przez premiera rządu polskiego na stanowisko Dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu ds. Reformy Zabezpieczenia Społecznego. Skąd my znamy ten mechanizm?

Ale skąd się brała ta niewolnicza postaw polskich polityków wobec urzędników Banku Światowego? Obiecano im posady, pieniądze, zagwarantowano kariery w prywatnych funduszach, gdyby kariera polityczna się skończyła? Tak, można się domyślać, że w niejednym wypadku tak było, ale główna przyczyna leżała gdzie indziej. Polska bowiem była dłużnikiem zarówno firm prywatnych jak państw zachodnich. Gierek i Jaruzelski zadłużyli PRL po uszy a III Rzeczpospolita musiała te długi spłacić.

Po 1989 rozpoczęto negocjacje z bankami i krajami zachodnimi w celu umorzenia przynajmniej części PRL–owskich długów. Negocjacje z wierzycielami publicznymi prowadzone w ramach tzw. Klubu Paryskiego doprowadziły do podpisania w kwietniu 1991 r., porozumienia w sprawie redukcji zadłużenia o 50%. Z kolei w ramach tzw. Klubu Londyńskiego negocjacje z wierzycielami prywatnymi zostały zakończone w marcu 1994 r. redukcja długu aż o 60%. W obu przypadkach porozumienie, bez wsparcia Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego, byłoby niemożliwe, a obie te instytucje swoje poparcie warunkowały zgoda rządu polskiego na prywatyzacje emerytur w naszym kraju. Dochodzimy do podstawowego paradoksu prywatyzacji emerytur, bowiem z jednej strony zadłużenie kraju zostało zmniejszone w wyniku porozumień z wierzycielami, z drugiej ci sami wierzyciele narzucają nam reformy dzięki którym zbijają majątki i kreują warunki gwałtownego narastania w Polsce długu publicznego. Jeżeli nagle odbiera się ZUS-owi 37.5% dochodów, to trzeba te pieniądze gdzieś pożyczyć. Gdzie? Na rynkach finansowych, na których działają te same instytucje, które tworzą Otwarte Fundusze Emerytalne. Reforma sprowadza się do oddania części budżetu państwa polskiego - za darmo - międzynarodowej finansjerze, a następnie pożyczania od niej pieniędzy na łatanie w nim niedoborów.

Ten proceder ograbienia polskiego narodu rozpoczął – tuż przed wyborami - rząd SLD, z tym że jego zaciekłym zwolennikiem był minister Kołodko natomiast - oddajmy mu sprawiedliwość - przeciwnikiem L. Miller, który za swój upór został przez premiera Cimoszewicza przesunięty z ministerstwa opieki społecznej, które za reformę odpowiadało do ministerstwa skarbu. Reformę jednak tak naprawdę wprowadził rząd AWS, rząd – nie waham się użyć tego słowa – złodziei, co przewidział J. Kaczyński zapowiadając przed wyborami, że T..K..M rzucimy się na forsę. Co też się stało. Dzisiejsze ujawnienie nagrań jest zemstą kręgów finansjery związanej z OFE na rządzie za praktyczną ich likwidację, za ograniczenie ich bajońskich zarobków, to oni mają interes finansowy w wysadzenie tego rządu w powietrze. Belka formalnie popierając reformy Rostowskiego, jest jednak ich człowiekiem.

Rozpoczyna się w Polsce wojna finansowa.

Piotr Piętak

* Galeria Chwały Polskiej Ekonomii – stała ekspozycja popiersi ustawionych na metalowych kolumnach znajdująca się w Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Członkostwo w tej galerii uważane jest za wielkie wyróżnienie dla polskich ekonomistów.

** Patrz Mitchell A. Orenstein – “Prywatyzacja emerytur – Transnarodowa kampania na rzecz reformy zabezpieczenia społecznego” – Polskie Towarzystwo Ekonomiczne – Warszawa 2011 – str. 290 – omówienie reformy w Polsce: str. 147-168