Usynowienie \"Góralu, czy ci nie żal\"

Pomysłodawcą był dyrektor Biblioteki Polskiej Piosenki w Krakowie Waldemar Domański (animator słynnych „lekcji śpiewania” na Rynku Głównym w narodowe rocznice i święta), a jego inicjatywę z radością podchwycili podhalańscy górale, oficjalnie przyjmując tę pieśń jako swoją.

Nie obyło się, oczywiście, bez odśpiewania jej przez chór złożony z miejscowych i z licznych o tej porze roku pod Tatrami turystów, czyli ceprów. Podczas sympatycznej ceremonii górale zapewnili iż napisana przez Michała Bałuckiego w drugiej połowie XIX wieku pieśń o wybierającym się w daleki świat w poszukiwaniu zarobku krajanie zawsze była bliska ich sercom.

Wicestarosta tatrzański Andrzej Skupień przypomniał, że właśnie tym utworem górale żegnali Ojca Świętego Jana Pawła II, kiedy opuszczał Zakopane w trakcie pamiętnej pielgrzymki w 1997 roku.

Bałucki napisał wiersz „Za chlebem” odbywając karę pozbawienia wolności „za wichrzycielstwo” w krakowskim więzieniu Świętego Michała, gdzie jego towarzyszem w celi był tęskniący za ojczystymi stronami góral. Pomimo smutnego i nostalgicznego początku, licząca kilkanaście zwrotek pieśń kończy się nader optymistycznie: powrotem wzbogaconego na obczyźnie bacy z workiem prezentów do rozdania rodzinie, krewnym i znajomym. Muzykę do pieśni, która stała się w XX wieku przebojem, bez jakiego nie może się obejść żadne większe zgromadzenie Polaków (zwłaszcza o charakterze biesiadnym), skomponował Władysław Żeleński, chociaż część źródeł podaje Michała Świerzyńskiego.

Jerzy Bukowski
Korespondencja z Krakowa
dla Portalu www.Poland.us