Pozorna segregacja śmieci

Na polskich ulicach też mamy różnokolorowe pojemniki, zwane z racji kształtu dzwonami. Do jednych wrzuca się szkło białe, do drugich kolorowe, do trzecich tworzywa sztuczne, do jeszcze innych papier. Kilka razy byłem już świadkiem dyskusji prowadzonych przez stojących obok nich ludzi, poważnie zastanawiających się, czy butelka po piwie powinna wylądować w pierwszym czy raczej w drugim pojemniku, co świadczy o rosnącej odpowiedzialności rodaków w tej materii.

Niestety, zdarzało mi się też widzieć, w jaki sposób są one opróżniane. Kierowca samochodu-śmieciarki podnosił je kolejno i wsypywał ich zawartość „jak leci”, nie zważając na to, że w każdym są przecież inne odpadki.

Nie twierdzę, że jest to powszechny zwyczaj, ale z relacji pytanych przeze mnie znajomych wynika, iż trudno też uznać takie przypadki za wyjątkowe.

Szkoda, że w tak ważnej sprawie „nie wie lewica, co czyni prawica”. Z jednej strony mamy szczerą chęć sporej części społeczeństwa do segregowania śmieci, z drugiej niewydolność, a może brak dobrej woli przedsiębiorstw oczyszczania miast.

Z wychowawczego i społecznego punktu widzenia jest to fatalne zjawisko. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że będzie lepiej i zachęcać wszystkich, którzy zobaczą niecne zachowanie obsługi śmieciarki, do zwrócenia jej uwagi lub interwencji u władz gminy.

Jerzy Bukowski