Jasełka Polskiej Szkoły w Lakewood w podziękowaniu za Ojczyznę, jej historię i 100-lecie Niepodległości

Słowami C.K. Norwida rozpoczął się pewien niepowtarzalny, niecodzienny wieczór. Wieczór pełen życzliwości, ciepła i miłości.

Wraz z Józefem zostaliśmy zaproszeni na ten wieczór przez Polską Szkołę Dokształcająca im. Aleksandra Janty-Połczyńskiego  w Lakewood, NJ. To było niezapomniane spotkanie. Uczniowie polskiej szkoły przygotowali niepowtarzalne przedstawienie. Razem ze swoimi nauczycielami i rodzicami zaskoczyli nas pomysłem na niecodzienne przyjęcie nowonarodzonego Jezuska. Niecodzienne, ponieważ rok 2018 jest niecodzienny i wyjątkowy.

Polacy świętują bowiem 100-lecie Odzyskania Niepodległości i właśnie tego wieczoru postanowili szczególnie mocno podkreślić i zaakcentować wartość historii w ich życiu.

Wędrując po Ziemi Świętej i szukając miejsc dla Bożej Dzieciny zafascynowała nas pewna, polska rodzina, która rozpoczynając Wigilie postanowiła opowiedzieć te wydarzenia swoim dzieciom. Porównując Polskę do rodzącego się w tę magiczną noc Jezusa, opowiedziała im najważniejsze wydarzenia z życia polskiego narodu. Zaciekawione dzieci prosiły o opowieść a pomagali im w tym wcielający się w role odpowiadające danej scenie uczniowie.

I tak zaczynając od 966 roku przypomnieli historie Mieszka I, który decyduje się poślubić czeską księżniczkę Dobrawę i przyjmuje Chrzest rozpoczynając tym samym proces chrystianizacji narodu polskiego. Na sali rozbrzmiała Bogurodzica. Kolejni bohaterowie przenieśli nas do roku 1655 rozgrywając scenę z Potopu Szwedzkiego, akcentując swoją miłość do Matki Bożej, Jasnej Góry i Częstochowy. Ojciec Kordecki przewijający się pomiędzy garstką Paulinów z monstrancją i patrząca na to rzesz Szwedów pokazała, że tylko z Jezusem droga do zwycięstwa.

Szczególnie trudne w dziejach Polski wydarzenia zaprezentowali jeszcze inni uczniowie. Polska została zajęta przez zaborców na 123 lata niewoli, cierpienia i walki. Walki, która znowu zakończyła się zwycięstwem. Polska Odzyskała Niepodległość. Rozbrzmiewał: Mazurek Dąbrowskiego, Rota, My Pierwsza Brygada. Na scenie pojawił się Józef Piłsudski i kolejni aktorzy. Jednak mimo dobrego zakończenia nasz kraj czekało jeszcze wiele złego. Dzięki bohaterskiej postawie, sile walki i ogromnej miłości do kraju znów daliśmy radę i przetrwaliśmy dwie wojny światowe. Na sali rozległy się syreny i pamiętny komunikat z 1 września 1939 roku. Role powstańców odegrali starsi uczniowie a słowa piosenki ,,Warszawskie dzieci, Warszawo ma czy serce w plecaku u niejednego z nas wywołały łzy wzruszenia, bo to już historia którą znamy najbardziej. Wielu słyszało ją z ust swoich dziadków czy pradziadków, którzy na własne oczy widzieli tą przelaną na wojnie krew i ta scena była im szczególnie bliska.

Mocne Habemus Papam, które usłyszeliśmy po 40 latach pokazało jak ogromna rolę w dziejach Polski odegrał Jan Paweł II. Zycie i pontyfikat Karola Wojtyły przybliżyli nam najmłodsi, podkreślając jak ważna osoba bym i jest dla każdego z nas. Kończąc wspólnie zaśpiewaliśmy jego ulubioną pieśń jaką jest Barka a z nagrań popłynęła spod okna papieskiego na franciszkańskiej i papież śpiewający razem z nami.

Kiedy opowieści o historii Polski dobiegły już końca, nadszedł czas na powitanie Jezuska. Na scenę weszli uczniowie klasy I. Natomiast zerówka i najmłodsi przebrani za Trzech

Króli, Pasterzy i Aniołów wprowadzili nas w refleksyjny i tajemniczy nastrój cichej nocy. Nocy, podczas, której przychodzi na świat Zbawiciel-Wolność.

I w ten oto sposób dotarliśmy do najważniejszej sceny. Na rękach Maryi pojawia się nowonarodzone Dziecię, malutki uśmiechnięty Jezusek, bo tak właśnie zaprezentował się czteromiesięczny Aleksander. Na ustach Maryi i Józefa pojawił się uśmiech i z dumą pokazywali dzieciom maleństwo. Uczeń klasy maturalnej wspomniał delikatnie stan wojenny i tłumy szczęśliwych Polaków , które żyją w wolności.  Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław ojczyznę mila. I na te słowa Dziecięcy Zespół Pieśni i Tańca „Maki” zatańczył Poloneza.

Finał przedstawienia należał oczywiście do zespołu prowadzonego przez Roberta Michalika. Dzieci po raz kolejny oczarowały publiczność wiązanką tańców ludowych, śpiewem i przepięknymi kostiumami.

Wszystkich połączyła radość  a wspólne przełamanie się opłatkiem pokazało jak wielkie znaczenie ma dla nas Święto Bożego Narodzenia i wspólnie przeżyte Jasełka.

Jako nauczyciel polskiej szkoły w Lakewood po raz kolejny mogłam brać udział w tym  wydarzeniu ,jednak po raz pierwszy w tak wyjątkowej roli Maryi.

Jasełka to magiczny czas w naszej szkole. Piękna tradycja , którą staramy się co roku kontynuować i powtarzać. Tegoroczne przedstawienie wyreżyserowała nasza Pani Dyrektor  Katarzyna Pawka, pomogli nauczyciele i rodzice przygotowując wspólnie wyznaczone dla swoich klas sceny i zadania. Wszyscy razem przygotowaliśmy scenografie i kostiumy. Wielu aktorów przygotowało stroje w domu, tym którzy ich nie mieli ,przyszedł z pomocą Krzysztof Czuj, który już po raz drugi odwiedził naszą szkołę prezentując kostiumy  grupy rekonstrukcyjnej Wojska Polskiego  a tym razem użyczył ich również do występu.

A wszystko po to, żeby finał naszych grudniowych prób i przygotowań zawsze był jedyny w swoim rodzaju.

Jak co roku po występie Komitet Rodzicielski zaprosił wszystkich na tradycyjną ,polską Wigilie ,którą przygotowali rodzice. Przy wspólnym stole zasiedli nasi uczniowie ,nauczyciele , rodziny i goście ,którzy zawsze zaszczycają nas swoją obecnością . Polska tradycja, którą pielęgnujemy to również św. Mikołaj, którego i tym razem nie mogło zabraknąć. Każde dziecko dostało słodki prezent ufundowany przez komitet dzięki dotacji United Poles.

Dodatkową atrakcją wieczoru była wystawa Ojcowie Niepodległości, wystawa dzięki, której mogliśmy z bliska przyjrzeć się tamtym chwilom. Były też kroniki naszej szkoły ,które są coraz cięższe i można w nich znaleźć wiele ciekawych  wspomnień z przeszłości.

Kończąc dziękujemy wszystkim uczniom, nauczycielom i rodzicom  za swój wkład w te Jasełka .Przybyłym gościom za każde zajęte tego wieczoru miejsce , bo wasza obecność jest dla nas dowodem na to ,że nasza praca ma sens .Warto jest robić coś dla innych, zwłaszcza w ten przepiękny czas Bożego Narodzenia.