Andrzej Józef Dąbrowski odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności

Odznaczenie to jest przyznawane osobom działającym na rzecz niepodległości Polski w opozycji antykomunistycznej w okresie od 1 stycznia 1956 do 4 czerwca 1989 roku.

Redaktor Dąbrowski był czynnym uczestnikiem Wydarzeń Marcowych w 1968 roku i aktywnym działaczem podziemnej Solidarności, począwszy od pierwszych dni Stanu Wojennego wprowadzonego 13 grudnia 1981 roku. Zbierał informacje oraz sporządzał reportaże i fotoreportaże z akcji protestacyjnych i manifestacji społecznych w Trójmieście, Nowej Hucie i Wrocławiu oraz był jednym z solidarnościowych kurierów kursujących między Warszawą a Łodzią, Słupskiem, Gorzowem Wielkopolskim i Grudziądzem. Za pośrednictwem księdza Henryka Jankowskiego utrzymywał łączność z internowanym Łechem Wałęsą, któremu przesyłał pytania m.in. z solidarnościowego Regionu Mazowsze. Odpowiedzi przewodniczącego Solidarności przekazywał podziemnym mediom i korespondentom zagranicznym. Po uwolnieniu Wałęsy, redaktor Dąbrowski przeprowadził z nim szereg wywiadów i przekazywał mu informacje o sytuacji w Solidarności w Regionie Mazowsze. Wracając do Warszawy przywoził informacje o sytuacji w Trójmieście i Elblągu. W pierwszych tygodniach Stanu Wojennego redaktor Dąbrowski pomagał przy tworzeniu podziemnego „Tygodnika Wojennego”, powstającego w miejsce zawieszonego przez władze komunistyczne „Tygodnika Solidarność”. Później współpracował z tym pismem jako reporter i redaktor przeprowadzający wywiady z działaczami Solidarności z różnych regionów. Po powstaniu roku 1984 „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych” przekazywał temu tygodnikowi informacje z różnych regionów oraz sporządał dla niego wywiady m.in. z Aliną Pieńkowską, Haliną Bortnowską, Bogdanem Borusewiczem, Janem Lityńskim, Stefanem Korejwą, Edwardem Nowakiem, Stanisławem Handzlikiem i Mieczysławem Gilem. Publikował także na łamach podziemnego pism „Samorządna Rzeczpospolita” i „Wola” oraz we wrocławskim „Z Dnia na Dzień”. Po zawieszeniu Stanu Wojennego redaktor Dąbrowski łączył pracę reportera i kolportera wydawnictw podziemnych z pracą reżysera teatralnego współpracującego z różnymi scenami w kraju. Od września 1987 do końca kwietnia 1989 roku był współredaktorem i reżyserem nielegalnego II Programu Radia Solidarność. Audycje, które emitowane były podstępem na falach państwowego radia i w telewizji powstawały w jego mieszkaniu przy ulicy Wiejskiej w Warszawie. W tymże mieszkaniu mieściła się też w różnych okresach podziemna drukarnia.

Andrzej Józef Dąbrowski przybyl do Nowego Jorku w 1989 roku. Tu pracował m.in. jako redaktor działu polskiego w „Nowym Dzienniku”, redaktor naczelny dwutygodnika „Głos” i redaktor oraz prezenter działu kulturalnego w „Naszym Radiu”. Obecnie jest stałym publicystą tygodnika „Kurier Plus” i współpracownikiem naszego Instytutu. Krzyż Wolności i Solidarności został mu wręczony 31 sierpnia br. w rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych. Wcześniej redaktor Dąbrowski został odznaczony Krzyżem Solidarności „Semper Fidelis” oraz Odznaką „Za Zasługi dla Kultury Polskiej”.

GRATULUJEMY !

Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce