\"Chrystus zmartwychwstał. Alleluja\"

W domu mojego dzieciństwa wielkanocna radość zaczynała się już w Wielką Sobotę rano. Odświętność można było zauważyć na zewnątrz, promieniowała ona z każdego zakątka zagrody i domu. Porządek wysprzątanego obejścia cieszył oko. Wybielone ściany domu świeciły nieskazitelną czystością i pachniały świeżym wapnem. W przydomowym ogródku żółte żonkile były zwiastunami budzącego się życia i przychodzącej wiosny. Mieszały się zapachy, gdy mama przygotowywała w dużym koszyku święconkę. Był w nim chleb, szynka, kiełbasa, sól, pisanki, chrzan, masło, cukrowy baranek, lukrowana drożdżowa baba, słowem – całe paradne, świąteczne jadło. O wyznaczonej godzinie wszyscy z koszykami w rękach zdążali pod wiejską figurę, gdzie odbywało się poświęcenie wielkanocnych pokarmów.

W niedzielny świt pośród delikatnej wiosennej zieleni, przy akompaniamencie śpiewu skowronka, zdążaliśmy do parafialnego kościoła w Majdanie Sopockim na uroczystą Rezurekcję. Kościół był wypełniony nieprzebraną rzeszą ludzką. Przy grobie Pana Jezusa stali strażacy w mundurach z toporkami w ręku. Kapłan z orszakiem procesyjnym przychodził do Grobu Pańskiego, a chór śpiewał: „Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja”. „Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki. Alleluja”. Kapłan okadzał Najświętszy Sakrament i śpiewał: „Niebo i ziemia się cieszą. Alleluja”. A wierni odpowiadali: „Ze zmartwychwstania Twojego, Chryste. Alleluja”. Wraz z pierwszymi promieniami słońca i słowami pieśni: „Chrystus zmartwychwstał. Alleluja” ruszała rozśpiewana procesja. Wschodzące słońce odbijało się w złotej monstrancji, a po okolicy niosło się radosne: „Alleluja,
Chrystus zmartwychwstał”. Ten radosny głos docierał na cmentarz parafialny, oplatał krzyże i oznajmiał światu: Nie ma ich tutaj, oni zmartwychwstali.

Ks. Ryszard Koper

Zapraszam do galerii, która poprowadzi nas Poniższa śladami Chrystusa zmartwychwstałego.
Więcej: www.ryszardkoper.pl