Adam Idźkowski - budowniczy polski

Lata edukacji

Uczył się on w szkołach wojewódzkich w Pułtusku. W roku 1824 ukończył budownictwo na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Tam też otrzymał dyplom magistra budownictwa i miernictwa. Jeszcze w czasie studiów swymi projektami zwrócił uwagę ówczesnych ministrów, takich jak Druckiego-Lubeckiego, hr. Mostowskiego, hr. Grabowskiego, a także Stanisława Staszica.

Stypendium we Włoszech

Na koszt rządu został wysłany na stypendium do Włoch, a konkretnie do Akademii Sztuk Pięknych we Florencji. Po powrocie został asesorem budownictwa przy Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Pobyt na wsi

W roku 1830 porzucił służbę rządową i osiadł na wsi. Po latach powrócił na stanowiska rządowe za sprawą hrabiego Grabowskiego. Otrzymał on posadę budowniczego zamku i pałaców cesarskich w Warszawie i Skierniewicach.

Liczne projekty

Zaprojektował on liczne pałace na Mazowszu i na Litwie. Był on także autorem przebudowy pałacu Saskiego w Warszawie w stylu klasycystycznym, a także katedry pod wezwaniem świętego Jana. Od podstaw zaprojektował szpital św. Łazarza, pałac cesarski na Powązkach oraz przebudował kościół świętego Wawrzyńca. Skonstruował on także zegar astronomiczny i maszynkę do buchalterii.

Autor prac naukowych

Pisał prace z zakresu techniki i sztuki. Jest autorem „Projektu drogi pod rzeką Wisłą dla połączenia Warszawy z Pragą”.